Dictionaries | References ज जो बोले तोच हंसे, त्यासारखा मूर्ख नसे Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 जो बोले तोच हंसे, त्यासारखा मूर्ख नसे मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | स्वतःच हसण्यासारखे बोलून स्वतःच हसणार्याला लोक मूर्ख म्हणून ओळखतात. Related Words जो बोले तोच हंसे, त्यासारखा मूर्ख नसे मूर्ख वाफ धरी वेळीं, हंसे तोच खळीं (समग्र) ग्रंथ पाहिल्यावीण । उगाच ठेवी जो दूषण तो एक मूर्ख जो मनाचा मोकळा, तोच दाबतो गळा प्रपंची जो सावधान, तोच परमार्थ करील जाण वेळेला खाई खस्त, तोच दोस्त आपले मनाचा जो धनी, तोच धनी खरा जनीं मूर्ख व्यक्ति ठेवी स्वतंत्रतेचा बाणा, लोकीं तोच खरा शहाणा गुणवानाचा मान राखी, तोच खरा पारखी जो वागे तानमान, तोच या जगी मिळवी मान चतुर राहतो निजाधीन, मूर्ख असतो पराधीन आपणा म्हणती जो शहाणा, तो पहिला मूर्ख जाणा हंसे मुक्ता नेली, मग केला कलाकलाट काकांनीं । बोले धुवे, लागे सुने मनइंद्रिया जो न्यासीः तेयाचीच एकादशी बोले तैसा चाले । मूर्ख गधे कां असतात? हंसे त्याला बाळसें क्कचित् दंतांतरो मूर्ख:। मूर्ख ओकतो, शहाणा गिळतो जो जन्म देतो, तोच भाकर देतो जो गुमागयम जो तो आपना वही जो आपने काम आवे जो गुमागदल जो मेरेन गरीब बोले, दाढी हाले, राजा बोले, दळ हाले जो आथोन बोले सुने आणि लागे धुवे मूर्ख वैद्याची मात्रा, वैकुंठाची यात्रा मूल सैल सोडला, मूर्ख झाला जो इजार करील, तो भोंक ठेवील जो सारखा धांवतो, तो शर्यतीस मुकतो जाणे कैसे कूळ, तोच जाणा शाहणा मूल मूर्ख आणि वेडा, त्यांची साक्ष सोडा मूर्ख हा कचितच उपदेशाचा स्वीकार करतो एक मूर्ख आपले परी, बहु लोकांतें करी विद्या नसे ज्याः पशु गणावे त्या शहण्याचे डोळे त्याच्या डोकीं, कामा मूर्ख चालेकाळोखीं मूर्ख मनांतलें सांगतो, शहाणा राखून ठेवतो मूर्ख लवकर कोप करितो, शहाणा विवेकें आवरितो मूर्ख लोक भांडती, वकील घरें बांधती द्रव्यवान् असतां मूर्ख, शहाणा त्याचा मालक पडला काजा, तोच माझा गोड करतां भाषण, मूर्ख होय हर्षायमान यक्षगंधर्व थबकेल तेथें मूर्ख खुशाल धडकेल हंसे रडे गीत गाय, संसारचं सुख काय चतुराईने शहाणे आणि क्रोधाने मूर्ख वागती मूर्ख फार बोलतो, आपले हातीं फसतो जो चढेगा, सो गिरेगा जो चढेल, तो पडेल idiot जन्माचा आरंभ, तोच मृत्यूचा प्रारंभ खटपट करी तोच पोट भरी पडला कामाला, तोच खरा आपला बहु धन ज्याचे हातीं, ते बहुधा मूर्ख होती टिड्डी जो बोलेल तो करील काय, जो गर्जेल तो पडेल काय? जो घाबरतो तो रानभरी होतो जो श्रमी, त्याला काय कमी जो करतो तो खाड्यांत पडतो सलह जो स्पष्टवक्ता तो कपटी नसतो उफराटें करतो, तो मूर्ख दिसतो मूर्ख मोठी कल्पना करी, अल्प प्राप्त होय तरी योनी कुत्रा आपल्या ओकावर परत येतो तसा मूर्ख स्वभावावर जातो बिन बोले बिना बोले वज्र मूर्ख ज्यादै मूर्ख जड़ मूर्ख मूर्ख बनाना मूर्ख समज जो विजार शिवील तो हगायला भोंक ठेवील जो विजार शिवील तो हगायला भोंक राखली अगर्व्यासी भय नसे सगर्व्यासी शत्रु शिरीं बसे शेतावरी ज्याचें राहणें, त्यासी काहीं नसे उणें जो खायगा खाक, उसकी होयगी राख वेळींच जो जागे, तो भीक कां मागे जो हरिरंगीं रंगला, त्याचा संसार परतला जो दुसर्यावरी विश्र्वासला, त्याचा कर्याभाग बुडाला जो आभाळावर थुंके, तो आपल्याच तोंडावर थुंके जो आहे बहू भोळा, त्यावर ठकाचा डोळा जो उदकांत देंवना, तो व्हाण काडिना जो उशीरानें उठे, त्याचें काम शेष सांठे जो दुकानाचा चार, दुकान होय त्याचा किंकर जो बहु इच्छा करतो, तो अडचणीत पडतो जो बोलण्यांत बोलका, तो कृतींत हलका जो भजतो देवाला, त्याच्या उणेपणावरही घाला जो मनुष्य कर्जदार, त्याला नेहमी शब्दमार जो संसारी नांदला, तेणें सुचविलें देवाला stupid जो वर पाहून चालतो, तो खड्यात पडतो जो फिरवी लाठी, त्याला शत्रू दाखवी पाठी कुणब्याला जो म्हणेल आप, त्याचा गाढव बाप जो खाई आंबा, तो सोशी ओळंबा Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP