गुरुनिकट वासगुरु मुखें श्रवण । मनन आचरण सर्व स्वेसी ॥१॥
झाल्यावीण आधीं साधनी प्रवीण । शिष्या आत्म खुण देवो नये ॥२॥
ऐसे झाल्यावेन दिधल्या नोहे प्राप्त नोहेचि उद्धार बुडे अधिक ॥३॥
तेवी देवो नये शिष्य झाल्या वीण । दिधल्यावीण मंत्र संप्रदाय ॥४॥
करोनि पुजन आधी झाल्यावीण । सबार्ह्म अर्पण सर्वस्वेशीं ॥५॥
गुरुशिष्यीं हो मर्यादा सांडिली । यालागी बुडाली योगास्थिती ॥६॥
लक्षो निया देही भजावा श्रीराम ॥ तारक तें नाम ते चि भक्ति ॥७॥
जपती तेंचि नाम संत हरि हर । बाह्म दंभ येर अमक्ति ते ॥८॥
येथें सर्व पात्र नारी नर शुद्र । असे अधिकार सकळांसी ॥९॥
आळसें अभिमानें खोवुं नये स्वहित । वदोनि भगवंत बुद्धी दाता ॥१०॥
व्हावया उद्धार पाहती पितरे वास ॥ आतांची श्रीगुरुस शरण व्हावें ॥११॥
नोहे जो प्रत्यक्ष स्वानुभर्वे मुक्त । भुमीवरी व्यर्थ जन्मा आला ॥१२॥
म्हणे जनार्दन स्वानुभव घाटी । उघडी भ्रमताटी एकनाथा ॥१३॥