चौचरणी वोव्या - रामपाईं दास कल्याण जहाले

गणिका अजामेळ पातकाचा मेळ । विमानीं तत्काळ वाईला ॥१॥
वाईले पुत्र माहारी अंतुरी । तया विष्णूपुरी दाखवीली ॥२॥
कुंटणी पिंगळा पापी अमंगळा । शुकमीसें हेळा उद्धरली ॥३॥
गजेंद्र सावजे धरियेला जळीं । तयासी तत्काळीं उद्धरीले ॥४॥
भृशंडी काउळा उद्धरिला हेळा । बाळपणीं लिळा दाखवीली ॥५॥
भिलटीची फळें उच्चिष्ट खादलीं । ते हि उद्धरिली हेळामात्रें ॥६॥
विराध कबंध तारिले प्रसिद्ध । जडमूढबंध६ उद्धरीले ॥७॥
तृण वृक्ष ग्रावी तया क्षेम द्यावी । सीघ्र चि पाववी वैकुंठासी ॥८॥
पाये लाउनीया शिळा दिव्य बाळा । गोहका प्रेमळा उद्धरीले ॥९॥
चित्रकुटीं काक जानकीसन्मुख । शरण येतां रंक उद्धरीला ॥१०॥
खग मृग पशू उद्धरी सर्वेशू । कांहीम गुणदोषू न पहातां ॥११॥
पंपासरोवरीं मारुती भेटला । सुग्रीव तारीला वैभवेंसी ॥१२॥
वाळि निज बाणीं चुके जन्मयोनी । तया निज स्थानीं मोक्षपद ॥१३॥
क्रोधा येउनीया समुद्र तारीला । अन्याय क्षमीला सीघ्र काळें ॥१४॥
वैरियाचा बंधु शरणांगत आला । चिरंजीव केला क्षणमात्रें ॥१५॥
अस्वलें वानरें तारियेलीं प्रेमें । रामें गुणधामें आवलिळा ॥१६॥
राक्षस मारूनी उद्धरीले रामें । दिली पूर्णकामें भरता भेटी ॥१७॥
अयोध्या नगर वैकुंठासि नेलें । नाहीं कीं पाहिले गुणदोष ॥१८॥
कलियुगी दास उद्धरायालागी । मारुती निसंगी ठेवियेला ॥१९॥
चहूं वर्णा नामीं अधिकारु बोलिला । जन उद्धरिला नेणो किती ॥२०॥
नेणो किती आतां कलियुगामाजीं । स्रिया शूद्र भोजी नाम छंदी ॥२१॥
नाम छंद जया लगलासे ध्यास । तयास विश्वास रामपाईं ॥२२॥
रामपाईं दास कल्याण जहाले । पदीं स्थिरावले श्रीगुरूच्या१ ॥२३॥