श्री गुरु नागनाथाय नमः । जय जयाजी इच्छादानी ।
भक्तालागी निज शिरोमणी ।
अखंड ऐसा तुझे ध्यानी । संतकर्णी सांगती ॥१॥
सदा संत घरी वसे । तिष्ठसी तू परेश ।
आठविता संकटास । पावलासी नामी हरा ॥२॥
हर हरा दीन बंधु । कृपेचा तू करुणासिंधु ।
अखंड हेचि पाय वंदु । संत साधु हेचि भले ॥३॥
हेचि एक कामना । अंतःकरण मन बुद्धि जाणा ।
चित्त अहंकार गर्जना । माया सुमना हेचि भले ॥४॥
कर धावती पुजावया ।
चरण धावती सुमन तोडावया ।
डोळे भरी ध्यान पहावया ।
शिवराया हेचि भले ॥५॥
राऊळी पाखाळणी पाया । धावे उदक घेऊनिया ।
सखी माझी तुर्था । भोगी शिवराया हेचि भले ॥६॥
नामी मुद्रा भोगी समाधी । मेळवोनि संतमांदी ।
पुढे नाचेन कीर्तन छंदी ।
प्रेम मद उन्मादी हेचि भले ॥७॥
गुंफू हार सुमन माळा ।
चरणी माथा घालू संत गळा ।
प्रेम बुक्का लावू भाळा । पाहू डोळा हेचि भले ॥८॥
दोघे नाचू मागे पुढे । तू वाजवी डौर खोडे ।
तेणे मज अधिक वाढे ।
निचाडा चाड हेचि भले ॥९॥
अमूर्त मूर्त शिवसंत । आपणची होवोनि सभा महंत ।
मज नामी चेष्टवीत । आवडी बहुत हेचि भले ॥१०॥
कडकडाट शिव भजन । ऐकोनि आले सुरगण ।
स्वर्गी ध्वजा उभारून । वर्षाव सुमन हेचि भले ॥११॥
ब्रह्मानंद शिव कीर्तनी । कैलासी उभे गुढ्या तोरणी ।
विष्णु ब्रह्मा हात जोडोनी ।
कीर्तन ध्यानी हेचि भले ॥१२॥
ऐसा गौरव सांडोनी । काय मागू शूळपाणी ।
हेचि वारंवार धरणी ।
पडोनी मागणे हेचि आता ॥१३॥
संतात्मा तू शिवमूर्ती । संतोषीनी नामी कीर्ती ।
लळित कथा कीर्तनपंथी । प्रेमार्थी हेचि भले ॥१४॥
भक्ति नैवेद्य भाव ताटी । एकमेका कवळ ओठी ।
हेचि भोजन सारोटी । ताट वोटी हेचि भले ॥१५॥
उदक सप्रेम लोटणा । मुखशुद्धि शिवराणा ।
विडा वैराग्य रंगणा । माया सुमना हेचि भले ॥१६॥
गजबजोनी संतसभा । मध्ये पंचवदन उभा ।
एकमेका आनंद शोभा ।
अलभ्य लाभा हेचि भले ॥१७॥
अलभ्य लाभ बांधोनी गाठी ।
मी सुखे लावीन लंगोटी ।
घरी धान्य नसोका मुष्टी ।
भाजा कटकटी हेचि भले ॥१८॥
जन वेडे म्हणती मज । परी कैसा आहे ठाऊक तुज ।
काय मज पांथिकासी काज ।
सोडिली लाज हेचि भले ॥१९॥
तयासारिखे जरी चालावे ।
तरी का आपुले मुद्दल बुडवावे ।
पुनः पुनः यावे जावे ।
मग कासया प्रार्थावे हेचि भले ॥२०॥
बहुत काय बोलणे वाढू । तेचि होय तात्काळ कडू ।
विष अमृत गोड ना कडू । हेचि भले ॥२१॥
आता सर्व सांडणी मांडणी ।
येवोनी कळेना जठरी जननी ।
पुनः ऐसी उत्तम योनी । नामी मानी हेचि भले ॥२२॥
पाहोनी तुझे ध्यान रोकडे ।
अनंत जन्माचे संकट बिरडे ।
तुटोनिया संताकडे । पायी पडे संताचिया ॥२३॥
आता संत समर्थ उदार । शिव ध्यानी डोळाभर ।
उन्मदरसे मातले थोर । कैसे संसार राहातील ॥२४॥
ते शिवस्वरूप ध्यानी दृढ ॥
विसरले विषयसुख काबाड ।
कुंजरा लाकडे मुंगी खडे ।
विचारा चाड पुढिले प्रसंगी ॥२५॥
या श्रीगुरु नागनाथ योगी । हेचि संकट हरणा प्रसंगी ।
पुढे निरोपण श्रीनाथयोगी ।
वाणी सांगी कडकडाट ॥२६॥
इति श्री संकट हरणी शिव ग्रंथ ।
भावे प्रार्थिला कैलासनाथ ।
श्रोता सावधचित्त । प्रसंग वडवाळसिद्ध नागेश ।