प्रेमें करोनि भक्तिवाद । स्वात्म सुखाचे सुस्वाद ॥
माते बोधिला जो बोध । तोचि प्रसिद्ध बोलिजे ॥११॥
तुझी कृपा पूर्ण माते । वर वोपिला वरद हस्तें ॥
सहजी सहज पूर्णत्वाते । तत्त्वाववेत्ते उमजती ॥१२॥
अहो जी सच्चें सद्भाविक । ग्रंथश्रवणें पावती सुख ॥
महद्दोषिया स्वर्गलोक । निज विवेक प्रकटवी ॥१३॥
कर्मठ जनाते कर्मी गति । उपासका निर्विकल्प भक्ति ॥
ज्ञानियातें ज्ञानप्राप्ति । ऐशी स्फूर्ति वदविजे ॥१४॥
निष्काम कामनायुक्त वचन । आग्रह परमार्थसाधन ॥
अवश्य म्हणोन वरदान । ग्रंथ निधान निर्मिजे ॥१५॥
वरदवाक्याची पुष्टता । स्फूर्तीसी झाली आधिक्यता ॥
इच्छामात्रें सायुज्यता । तात्काळता पाविजे ॥१६॥
श्रवण करिता श्रवण घडे । अन्वयार्थे मनन आतुडे ॥
निदिध्यासे भक्ति वाढे । साक्षित्व जोडे सहजेची ॥१७॥
ॐ कार बीज वेदमाता । तेथुनि त्रिकांडी प्रसिद्धता ॥
अकार, उकार, मकारता । सुलीनता प्रसवली ॥१८॥
हेचि दशा धरुनि मनीं । अवधान द्यावें श्रोतेजनी ॥
ऐक्यभाव दृढ धरोनि । श्रद्धें करुनी परिसिजे ॥१९॥
येथें चातुर्य गांभीर्य । अनुभवावे सच्चवीर्य ॥
शुद्धसत्त्वे पाविजे धैर्य । हेंचि कार्य साधका ॥२०॥