ग्रंथीं धरावा विश्वास । कर्मकांडीचा हा कोश ॥
कोटी कर्माची विशेष । श्रोते सारांश जाणती ॥१२१॥
कृष्णचैतन्य आदिपुरुष । वदता झाला तोचि अंश ॥
कर्मशोभा त्याची ज्यास । स्वानंदभास कर्माचा ॥१२२॥
कर्मकर्ता तोचि भोक्ता । वक्ता श्रोता समानता ॥
आनंदवरदायिनी माता । सदगुरुपिता व्यंकटेश ॥१२३॥
त्याचे पोटीं बाळ सानें । कृष्णचैतन्य उदरा येणें ॥
ग्रंथ निर्माण केला तेणें । सज्जनजनें परिसीजे ॥१२४॥
फळाशा इच्छिजे मानसीं । निष्काम पठण ग्रंथासी ॥
करितां ऋद्धिसिद्धि दासी । वरदवाक्यासी जाणिजे ॥१२५॥
व्याख्यान कर्मकांड निपुण । ग्रंथीं करील अवलोकन ॥
त्याचें संतुष्ट होईल मन । सायोज्य सदन पावती ॥१२६॥
यजन, याजन, अध्ययन । अध्यापन आणि दान ॥
प्रतिग्रहाचें भूषण । कर्मषट् कोण ब्राह्मणा ॥१२७॥
हे कर्मयोग धारणा । संत मानितील या वचना ॥
इतरास हे विवंचना । अगम्य जाणा सर्वथा ॥१२८॥
सदगुरुसी शरण रिघाले । तापत्रयातें निमाले ॥
आपआपणा उमजले । सूचित झाले कर्माविषयीं ॥१२९॥
संपूर्ण झाली कर्मरचना । पुढा सांगिजे उपासना ॥
भक्तिमार्गे करुनि श्रवणा । विकल्प दूषणा निवटीजे ॥१३०॥
स्वानंद चैतन्य ग्रंथवक्ता । कृष्णानंद लेखनकर्ता ॥
स्वात्मसुखाची निजवार्ता । संतसमर्था अर्पिजे ॥१३१॥
इति श्रीनरसिंव्हसरस्वतीस्वामिमहाराजकृते श्रीस्वात्मसौख्ये ग्रंथे कर्मकांडं संपूर्णमस्तु ॥
हरये नमः । हरये नमः । हरये नमः ।