समीपता मुक्ति वैकुंठ । लिंगदेह म्हणती कंठ ॥
जो अवतारी बलिष्ठ । कर्मश्रेष्ठ तो करी ॥३१॥
अनेक असुरातें निवटिलें । मग देवपण अंगा आलें ॥
भक्तवत्सल म्हणविलें । कर्म केलें म्हणवोनी ॥३२॥
बोलतां वाढेल विस्तार । रामचंद्रादि अवतार ॥
सर्वे घेऊनि वानर । लंकाद्वार लक्षिलें ॥३३॥
समुद्रीं बांधला विवेकसेत । रामनामें पाषाण मुक्त ॥
भवार्णवीं साधुसंत । तरले समर्थ यन्न्यायें ॥३४॥
रावणइंद्रजित मारला । कुंभकर्णाचा वध केला ॥
राक्षसकुळ आटिता झाला । भक्त स्थापिला बिभीषणु ॥३५॥
सीता सोडविली जानकी । प्रताप झाला तिही लोकीं ॥
मारुति, अंगद, सुग्रीवादिकीं । कर्मे मैत्रीकी लाधलें ॥३६॥
ऐसें निजकर्मे उद्धार । प्रकट झाला शारंगधर ॥
बंधनमुक्त केले पितर । कर्म थोर पै त्याचें ॥३७॥
लीलाचरित्र खेळला । सर्प काळिया नाथिला ॥
आणी गोवर्धन उचलीला । व्रजा झाला आल्हादु ॥३८॥
कंस चाणूर पूर्व वैरी । मातुळ उभयातें संहारी ॥
द्वारका वसविली स्तंभावरी । समुद्रामाझारी असुरभेणें ॥३९॥
धर्माधरीं सेवक झाला । सर्वदा भक्तीने बांधला ॥
देव प्रेमाचा भुकेला । त्याची कळा तोचि जाणे ॥४०॥