चतुःश्लोकी भागवत - अनुतापयुक्त ब्रह्मदेव

त्या चित्तशुद्धीलागीं जाण । भावें करावें भगवदभजन । कां गुरुदास्य करितां पूर्ण । परब्रह्म जाण पायां लागे ॥८३॥

ते घडावया भगवदभक्ती । तपादिसाधन सुयुक्ती । देव सांगे ब्रह्मयाप्रती । ऐक परीक्षिती नृपवर्या ॥८४॥

एवं कमलासनीं ब्रह्मा आपण । बैसलासे अनुतापें पूर्णं । तंव एकार्णवी निकट जाण । द्वयक्षर वचन द्विवार ऐके ॥८५॥

कोण रुप कोण वर्ण । कैसेपरीचें उच्चारण । त्या अक्षरांचा अर्थ कोण । तेंही लक्षण ऐक राया ॥८६॥

तकारापासुनी पकारावरी । ऐसें ब्रह्मा साक्षात्कारी । त्याची ऐक्यता झडकरी । हो लवकरी विधात्या तुज ॥८७॥

ऐसीं तप ही अक्षरें दोन्ही । परमेष्ठी ऐके कानी । तेचि दोन्ही वेळा करुनी । तपतप हे ध्वनी परिसत ॥८८॥

जैसा परमआप्त येऊनी । हितोपदेश सांगे कानीं । तेवीं आईकोनी दोन्ही । विधाता मनीं चमत्कारला ॥८९॥

हें तपस्वियांचे निजधन । यालागीं ते तपोधन । तपोबळे ऋषिजन । प्रतिसृष्टी जाण करुं शकती ॥९०॥