अनृत [anṛta] a. a. [न. त.]
Not true, false (words); ˚तं धनम्
[Ms.4.17] wrongly got; प्रियं च नानृतं ब्रूयात् 4.138.-तम् Falsehood, lying, cheating; deception, fraud; सत्यानृते अवपश्यञ्जनानाम्
[Rv.7.49.3;] अनृतं जीवितस्यार्थे वदन्न स्पृश्यतेऽनृतैः
[Mb.7.19.47;1.74.15;8.69.65.] ऋतानृते
[Ms.1.29;] साक्ष्येऽनृतं वदन् 8.97; oft. in comp.; पशु˚, भूमि˚, गो˚, पुरुष˚ giving false evidence in the matter of &c.;
[Ms.9.71.;] cf. also: पञ्च कन्यानृते हन्ति दश हन्ति गवानृते । शतमश्वानृते हन्ति सहस्रं पुरुषानृते ॥
[Pt.3.18.] अनृत personified is the son of अधर्म and हिंसा, husband and brother of निकृति, father of भय, नरक, माया and वेदना.
[Viṣṇu P.] Agriculture, 'सेवाश्ववृत्तिरनृतं कृषिः' इति कोशात्; आमिषं यच्च पूर्वेषां राजसं च मलं भृशम् । अनृतं नाम तद् भूतं क्षिप्तेन पृथिवीतले ॥
[Rām.7.74.16.] (opp. सत्य); Occupation of a Vaiśya (वाणिज्य); सत्यानृतं तु वाणिज्यं तेन चैवापि जीव्यते
[Ms.4.5.] -Comp.
-देव a. a. whose gods are not true (Sāy.); यदि वाहमनृतदेव आस
[Rv.7.14.14;] not playing fairly (?).
-वदनम्, -भाषणम्, -आख्यानम् lying, falsehood.
-वादिन् -वाच् a. a. a liar. उद्विजन्ते यथा सर्पान्नरादनृतवादिनः
[Rām.2.19.12.] -व्रत a. a. false to one's vows or promises.
अनृत [anṛta] ति [ti] क [k] अनृतिन् [anṛtin] (ति) क अनृतिन् a. Lying, a liar. नैवाव्रतो नानृतिको न हिंस्रः
[Bu. ch.2.11.]