लङ्घ् [laṅgh] 1 U. (लङ्घति-ते, लङ्घित; desid. लिलङ्घिषति-ते)
To spring, leap, go by leaps.
To mount upon, ascend; अन्ये चालङ्घिषुः शैलान्
[Bk.15.32.] To go beyond, transgress; लङ्घते स्म मुनिरेष विमानान्
[N.5.4.] To fast, abstain from food.
To dry, dry up (P.).
To diminish, lessen.
To seize upon, attack, eat up, injure; पल्लवान् हरिणो लङ्घितुमागच्छति
[M.4.] -Caus. or 1 U. (लङ्घयति-ते)
To leap or spring over, go beyond; सागरः प्लवगेन्द्रेण क्रमेणैकेन लङ्घितः Mb.;
[Ms.4.38.] To pass over, traverse (as distance); अपि लङ्घितमध्वानं बुबुधे न बुधोपमः
[R.1.47.] To mount upon, ascend; नितम्ब- मिव मेदिन्याः स्रस्तांशुकमलङ्घयत्
[R.4.52.] To violate, transgress, disobey; स हि निदेशमलङ्घयतामभूत् सुहृदयोहृदयः प्रतिगर्जताम्
[R.9.9;] [Y.2.187.] To offend, insult, disrespect, disregard; हस्त इव भूतिमलिनो यथा यथा लङ्घयति खलः सुजनम् । दर्पणमिव तं कुरुते तथा तथा निर्मलच्छायम् ॥
[Vās.] To prevent, oppose, stop, avoid, avert; भाग्यं न लङ्घयति कोऽपि विधिप्रणीतम् Subhāṣ;
[Mk.6.2.] To attack, seize upon, injure, hurt; एषा खलु केसरिणी त्वां लङ्घयति
[Ś.7;] नास्ति खलु विधेरलङ्घनीयम्
[V.4;] [R.11.92.] To eat, browse.
To excel, surpass, outshine, eclipse; (यशः) जगत्प्रकाशं तदशेषमिज्यया भवद्गुरुर्लङ्घयितुं ममोद्यतः
[R.3.48.] To cause to fast.
To shine.
To speak.