स्तुतिः [stutiḥ] f. f. [स्तु-क्तिन्]
Praise, eulogy, commendation, laudation; स्तुतिभ्यो व्यतिरिच्यन्ते दूराणि चरितानि ते
[R.1.3.] A hymn of praise, panegyric; स्तुत्यं स्तुतिभिरर्थ्याभि- रुपतस्थे सरस्वती
[R.4.6.] Adulation; flattery, empty or false praise; भूतार्थव्याहृतिः सा हि न स्तुतिः परमेष्ठिनः
[R.1.33.] N. N. of Durgā. -Comp.
-गीतम् a panegyric, hymn.
-पदम् an object of praise.
-पाठकः a panegyrist, an encomiast, a minstrel, bard, herald.-वादः a laudatory speech, panegyric.
-व्रतः a bard.