विशेषण [viśēṣaṇa] a.
Attributive.
Distinctive; सूक्ष्मं विशेषणं तेषामवेक्षेच्छास्त्रचक्षुषा
[Mb.12.217.28.] णम् Distinguishing, discrimination, particularization; भावनं ब्रह्मणः स्थानं धारणं सद्विशेषणम्
[Bhāg.3.26.46.] Distinction, difference; स्वानुभूत्या तिरोभूतमायागुणविशेषणम्
[Bhāg.3.33.25.] A word which particularizes, qualifies, or defines another, an adjective, attribute, epithet (opp. विशेष्य); भक्षयतिश्च नञ्विशेषणम् ŚB. on
[MS.6.2.19;] उपपन्नमिदं विशेषणं वायोः
[V.3;] विशेषणैर्यत् साकूतैरुक्तिः परिकरस्तु सः
[K. P.1.] (विशेषण is said to be of three kinds व्यावर्तक, विधेय, and हेतुगर्भ).
A distinguishing feature or mark.
Species, kind.
Surpassing, excelling; अस्य काव्यस्य कवयो न समर्था विशेषणे
[Mb.1.1.73;] पराक्रमेऽन्योन्य- विशेषणेन
[Ki.17.32.] -Comp.
-असिद्धः N. N. of a kind of हेत्वाभास.
-पदम् a title of honour.