४३
श्रीराम आम्हां सोयरा सांगाती । नाहीं पुनरवृत्ति जन्म कर्म ॥१॥
तुटती यातना देहाचा संबध । श्रीराम बोध ठसतां जीवीं ॥२॥
वेरझार खुटली वासना तुटली । वॄत्ती हे जडली श्रीरामपायीं ॥३॥
भानुदास म्हणे कुळींचे दैवत । श्रीराम समर्थ अयोध्येचा ॥४॥
४४
भवसिंधू तरावया सोपें हे वर्म । मुखीं तो श्रीराम जप सदा ॥१॥
यमाची यातना न घडे बंधन । तुटेल हें जाणा कर्माकर्म ॥२॥
योग याग तपें घडती तीर्थाटन । मुखीं गातां नारायण जोडे सर्व ॥३॥
भानुदास म्हणे कलिमाजी सोपें । नामस्मरण जपे श्रीविठ्ठलाचें ॥४॥
४५
बैसोनी अनुष्ठान रामनाम ध्यान । यापारि साधन नेणें कांहीं ॥१॥
एकविध भाव दृढता हें मन । यापरि साधन आन नाहीं ॥२॥
परद्रव्य परदारेचा विटाळ । यावीण निर्मळ तप नाहीं ॥३॥
भानुदास म्हणे रामनाम गुढी । लावली चोखडी कलियुगी ॥४॥
४६
पशुपक्षी श्वापद कीटक भ्रमर । रामनामें उद्धार एकचि होय ॥१॥
म्हणोनियां करा नामाचें चिंतन । तुटेल बंधन यमपाश ॥२॥
सोपें वर्म तुम्हां सांगितलें गुज । भानुदास निज जप करी ॥३॥
४७
शरणागत जाहलिया उपेक्षीना देव । हा आहे अनुभव माझे देहीं ॥१॥
हो का राव रंक कुळ यातिहीन । करतां नामस्मरण न वंची देव ॥२॥
भानुदास म्हणे स्मरा त्या रामासी । चुकेल चौर्यांयंशी वेरझार ॥३॥
४८
कल्पना अविद्या सांदोनिया । गोडी रामनाम जोडी करी बापा ॥१॥
येर ते मायीक नको पडूं छंदा । आठवीं गोविंदा एकपणें ॥२॥
द्वैताची ते वाढ़ी छेदूनियां काढी । नामाची तुं गुढ़ी उभवीं सदा ॥३॥
भानुदास म्हणे सांडोनी कल्पना । चिंतीं तूं चरणा विठोबाच्या ॥४॥