८६
अवघ्या सोडियेल्या मोटा । आजीचा दहिंकाला गोमट ॥१॥
घ्या रे घ्या रे दहींभात । आम्हां देतो पंढरीनाथ ॥२॥
मुदा घेऊनियां करीं पेंद्या वांटितो शिदोरी ॥३॥
भानुदास गीतीं गात । प्रसाद देतो पंढरीनाथ ॥४॥
८७
गूढीयेसी सांगु आलें । कंस चाणूर मर्दिले ॥१॥
हर्ष नाचताती भोजें । जिंकियेले यादवराजें ॥२॥
गुढी आली वृंदावना । मथुरा दिली उग्रसेना ॥३॥
जाला त्रिभुवनीं उल्हास । लळीत गाये भानुदास ॥४॥
८८
गाई गोप विप्राचार संध्यावंदन । अपूज्य लिंगा पूजन साधू दरुशन ॥१॥
जयजय सुशब्द बोलती जन । कोटि युगें राज्य करीं रघुनंदन ॥२॥
भरत शत्रुघ्र जवळी लक्ष्मण । शौर्य विद्या साजे रघुनंदन ॥३॥
कौसल्या सुमित्रा वोवाळिती रामातें । देवा भानुदास गुण गातसे तेथें ॥४॥
८९
आशीर्वाद देती भार्गव तो राम । विजय मेघःश्याम होई सुखें ॥१॥
राज्य करीं बळें सर्वत्रीं आनंद । नाहीं दुजा शब्द रामा तुशीं ॥२॥
भानुदास म्हणे आनंदे श्रीराम । सुखरुप आत्माराम अयोध्याधीश ॥३॥
९०
रायें कंठमाळ देवासी घातली । देवं त्या दिधली भानुदासा ॥१॥
कोणी नेली माळ करती त्याचा शोध । देखिली प्रसिद्ध याचे गळां ॥२॥
राजदुतीं नेला म्हणती गे हे चोर । रायानें विचार नाहीं केला ॥३॥
सुळीं द्यावया भानुदास नेला । तेणें आठविला पांडुरंग ॥४॥
९१
कोरडिया काष्ठीं अंकूर फुटले । येणें येथें जालें विठोबाचे ॥१॥
समर्थाचा आम्हीं धरिला आधार । जाणोंनी सत्वर आला येथें ॥२॥
माझिये संकटीं आलासी धांऊनी । भानुदास चरणीं लागतसे ॥३॥
९२
सांडोनि तितुकें यथाबीज केलें । कैंसे चाळविलें कानडीयाने ॥१॥
रखुमाई आई ती जालीसे उदास । पुंडलिका कैसें पडिलें मौन ॥२॥
कनकाचें ताटीं रत्नाचे दीपक । सुंदर श्रीमुख वोवाळती ॥३॥
भानुदास म्हणे चला मजसवें । वाचा ऋणदेवें सांभाळावें ॥४॥