अथ बालां प्रवक्ष्यामि मन्त्री संसेव्य यां द्रुतम् ।
बृहस्पतिः कुबेरश्च जायते विद्यया धनैः ॥१॥
बालात्रिपुरामन्त्रकथनम्
दामोदरश्चन्द्रयुत आद्यं वाग्बीजमीरितम् ।
विधिर्वासवशान्तीन्दुयुक्तं कामाभिधं परम् ॥२॥
संकर्षणविसर्गाढ्योभृगुस्तार्तीयमीरितम् ।
त्रिबीजीगदिता बाला जगत्त्रितयमोहिनी ॥३॥
दक्षिणामूर्तिपंक्ती च मुनिश्छन्दः क्रमात्स्मृतम् ।
देवता त्रिपुराबाला मध्यान्ते शक्तिबीजके ॥४॥
न्यासविधिवर्णनम्
नाभेरापादमाद्यं तु नाभ्यन्तं हृदयात् परम् ।
मूर्ध्निहृदन्तं तार्तीयं क्रमाद् देहे प्रविन्यसेत् ॥५॥
आद्यं वामकरे दक्षकरेऽन्यदुभयोः परम् ।
पुनर्बीजत्रयम् न्यस्येन्मूर्ध्नि गुह्ये च वक्षसि ॥६॥
नवयोन्यभिधे न्यासे नवकृत्वो मनुं न्यसेत् ।
कर्णयोश्चिबुके न्यस्येच्छंखयोर्मुखपंकजे ॥७॥
नेत्रयोर्नासिकायां च स्कन्धयोरुदरे तथा ।
न्यसेत्कूर्पायोर्नाभौ जानुनोर्लिङमस्तके ॥८॥
पादयोरपि गुह्ये च पार्श्वयोर्हृदये पुनः ।
स्तनयोः कण्ठदेशे च वामाङगादि प्रविन्यसेत् ॥९॥
वाग्भवाद्या रतिं गुह्ये प्रीतिमन्त्यादिका हृदि ।
कामबीजादिकां न्यस्येद् भ्रूमध्ये तु मनोभवा ॥१०॥
पुनर्वाङ्गत्यकामाद्यास्तिस्र एष्वेव विन्यसेत् ।
अमृतेशीं च योगेशीं विश्वयोनिं तृतीयकाम् ॥११॥
मूर्ध्नि वक्त्रे हृदि न्यस्येद् गुह्ये चरणयोरपि ।
कामेशीपञ्चबीजाद्यान्स्मरान् मनोभवादिकान् ॥१२॥
शिरः पन्मुखगुह्येषु ह्रुदये पञ्चदेवताः ।
द्राविण्याद्दाः क्रमान् न्यस्येद् बाणेशीबीजपूर्विकाः ॥१३॥
तार्तीयवाग्मध्यगेन कामेन स्यात् षडङ्गकम् ।
षड्दीर्घस्वरयुक्तेन ततो देवीं विचिन्तयेत् ॥१४॥
ध्यानकथनम्
रक्ताम्बरां चन्द्रकलावतंसां समुद्यदादित्यनिभां त्रिनेत्राम् ।
विद्याक्षमालाभयदानहस्तां ध्यायमि बालामरुणाम्बुजस्थाम् ॥१५॥
लक्षत्रयं जपेन्मन्त्रं दशांशं किंशुकोद्भवैः ।
पुष्पैर्हयारिजैर्वापि जुहुयान्मधुरान्वितः ॥१६॥
पूजायन्त्रवर्णनम्
नवयोन्यात्मंक यन्त्रं बहिरष्टदलावृतम् ।
भूगृहेण पुनर्वीत पूजनाय लिखेत् सुधीः ॥१७॥
मध्ययोनौ तु तार्तीयमष्टयोनिषु मन्मथम् ।
केसरेषु स्वरान्न्यस्येद्वर्गानष्टौ दलेष्वपि ॥१८॥
दलाग्रेषु त्रिशूलानि पद्मं मातृकायावृतम् ।
एवं विलिखिते यन्त्रे पीठशक्तिः प्रपूजयेत् ॥१९॥
इच्छाज्ञानक्रिया चैव कामिनी कामदायिनी ।
रतीरतिप्रियानन्दामनोन्मन्यपि चान्तिमा ॥२०॥
पीठशक्तिरिमा इष्ट्वा पीठं तं मनुना दिशेत् ।
पीठमन्त्रकथनम्
व्योमपूर्वं तु तार्तीयं सदाशिवमहापदम् ॥२१॥
प्रेतपद्मासनं ङ्गेत नमोन्तः पीठमन्त्रकः ।
षोडशार्णस्ततो मूर्त्तौं क्लृप्तायां मूलमन्त्रतः ॥२२॥
आवाहय पूजयेद् देवीमुपचारैः पृथग्विधैः ।
देवीमिष्टवा मध्ययोनौ त्रिकोणे रतिपूर्विकाः ॥२३॥
वामकोणे रतिं दक्षे प्रीतिमग्रे मनोभवाम् ।
अङ्गपूजाकथनम्
योन्यन्तर्वहिनकोणादावङ्गानि परिपूजयेत् ॥२४॥
मध्ययोनेर्बहिः पूर्वा दिक्षु चाग्रे स्मरानपि ।
बाणदेवीस्तद्वदेवं शक्तिरष्टसु योनिषु ॥२५॥
सुभगाख्या भगापश्चात् तृतीयाभगसर्पिणी ।
भगमाली तथानङ्गानङ्गाद्याकुसुमापरा ॥२६॥
अनङ्गमेखलानङ्गमदनेत्यष्टशक्तयः ।
पद्मकेसरगाब्राह्मीमुखाः पत्रेषु भैरवाः ॥२७॥
दीर्घाद्यामातरः पूज्या ह्रस्वाद्याश्चाष्टभैरवाः ।
दलाग्रेष्वष्टपीठानि कामरुपाख्यमादिमम् ॥२८॥
मलयं कोल्लगिर्य्याख्यं चौहाराख्यं कुलान्तकम् ।
जालन्धरं तथोड्यानं कोढ्ढपीठमथाष्टमम् ॥२९॥
भूगृहे दशदिक्ष्वर्चेद्धेतुकं त्रिपुरान्तकम् ।
वेतालमग्निजिहवं च कालान्तककपालिनौ ॥३०॥
एकपादं भीमरुपं मलयं हाटकेश्वरम् ।
शक्राद्यानायुधैः सार्द्धं स्वस्वदिक्षु समर्चयेत् ॥३१॥
तद्बहिर्दिक्षु बटुकं योगिनीक्षेत्रपालकम् ।
गणेशं विदिशास्वर्चेद् वसून् सूर्याञ्छिवांस्ततः ॥३२॥
भूतांश्चेत्थं भजेद् बालानीशः स्याद् धनविद्ययोः ।
फलानुसारेण प्रयोगकल्पना
रक्ताम्भोजैर्हुतेनार्यो वश्याः स्युः सर्षपैर्नृपाः ॥३३॥
नन्द्यावर्तराजवृक्षैः कुन्दैः पाटलचम्पकैः ।
पुष्पैर्बिल्वफलैर्वापि होमाल्लक्ष्मीः स्थिरा भवेत् ॥३४॥
अपमृत्युं जयेन्मन्त्री गुडूच्यादुग्धयुक्तया ।
पयोक्तदूर्वाहोमात्तु नीरोगायुः समश्नुते ॥३५॥
ज्ञानं कवित्वं लभते चन्द्रागुरुपुरैर्हुतैः ।
द्विजेन्द्रा वश्यतां यान्ति कुसुमैरपराजितैः ॥३६॥
कल्हारैः क्षत्रियाः कर्णिकारजैः क्षितिपाङ्गनाः ।
कोरण्टकुसुमैर्वेश्याः पादजाः पाटलैर्हुतैः ॥३७॥
पालाशपुष्पैर्वाक्सिद्धिरन्नाप्तिर्भक्तहोमतः ।
सारघक्षीरदध्यक्ताल्लाँजान् हुत्वा रुजो जयेत् ॥३८॥
वश्यकरतिलककथनम्
रक्तचन्दनकर्पूरकर्चूरागुरुरोचनाः ।
चन्दनं केसरं मांसी क्रमाद् भागैर्नियोजयेत् ॥३९॥
भूमिचन्द्रैकनन्दाब्धिदिक्सप्तनिगमोन्मितः ।
श्मशाने कृष्णभूतस्य निशि नीहारपाथसा ॥४०॥
कुमार्या पेषयेत्तानि मन्त्रेणाप्यभिमन्त्रयेत् ।
विदध्यात्तिलकं तेन दर्शनाद् वशयेज्जनान् ॥४१॥
गजसिंहादिभूतानि राक्षसाञ्छाकिनीरपि ।
प्रयोगेष्वेषु कथ्यन्ते क्रमाद् ध्यानानि सिद्धये ॥४२॥
फलान्तरानुरोधाद्धयानभेदेन वर्णनम्
मातुलिङ्गपयोजन्महस्तां कनकसन्निभाम् ।
पद्मासनगतां बालां लक्ष्मीप्राप्तौ विचिन्तयेत् ॥४३॥
वरपीयूषकलशपुस्तकाभीतिधारिणीम् ।
सुधां स्त्रवन्तीं ज्ञानाप्तौ ब्रह्मरन्ध्रे विचिन्तयेत् ॥४४॥
शुक्लाम्बरां शशांकाभा रोगनाशे स्मरेच्छिवाम् ।
अकारादिक्षकारान्तवर्णावयवरुपिणीम् ॥४५॥
सृणिपाशधरां देवीं रत्नालङ्कारभूषिताम् ।
प्रसन्नामरुणां ध्यायेद् वशीकरणसिद्धये ॥४६॥
अथ प्रत्येकमन्त्रस्य जपध्यानविधिं ब्रुवे ।
शापोद्धारप्रकारं च बीजानां दीपिनीरपि ॥४७॥
वाग्बीजध्यानम्
विद्याक्षमालासुकपालमुद्रा राजत्करां कुन्दसमानकन्तिम् ।
मुक्ताफलालङ्ग्कृतिशोभोताङ्गी बालां स्मरेद् वाड्मयसिद्धिहेतोः ॥४८॥
ध्यात्वैवं वाग्भवं लक्षत्रयं शुक्लाम्बरावृतः ।
शुक्लचन्दनालिप्ताङ्गो मौक्तिकाभरणान्वितः ॥४९॥
जपित्वा तद्दशांशेन पालाशकुसुमैर्नवैः ।
जुहुयान्मधुराक्तैर्यः स कविर्युवतिप्रियः ॥५०॥
भजेत् कल्पवृक्षाय उद्दीप्तरत्नासने सन्निषण्णां मदाधूर्णिताक्षीम् ।
करैर्बीजपूरं कपालेषु चापं सपाशांकुशां दधानाम् ॥५१॥
ध्यात्वा देवीं जपेल्लक्षत्रयं यो मध्यबीजकम् ।
रक्तवस्त्रावृतो रक्तभूषणो रक्तलेपनः ॥५२॥
दशांशं मालतीपुष्पैश्चन्द्रचन्दनलोलितैः ।
जुहुयात्तस्य वश्याः स्युस्त्रिलोकीजनताः क्षणात् ॥५३॥
तृतीयबीजध्यानम्
व्याखयनमुद्रामृतकुम्भविद्या मक्षस्रजं सन्दधतीं कराग्रैः
चिद्रुपिणीं शारदचन्द्रकान्तिं बालां स्मरेन् मौक्तिकभूषिङ्गीम् ॥५४॥
ध्यात्वैवं चरमं बीजं जपेल्लक्षत्रयं सुधीः ।
सितवस्त्रानुलेपाढ्यमात्मानां देवताम स्मरेत् ॥५५॥
मालतीकुसुर्मर्हुत्वा चन्दनाक्तैर्दशांशतः ।
लक्ष्मीं विद्यासुकीर्तीनामाधारो जायतेऽचिरात् ॥५६॥
देव्या शप्ता कीलिता च विद्येयं तन्न सिद्धिदा ।
शापोद्धारमथोत्कीलं विद्याय जपमाचरेत् ॥५७॥
योजयेदादिबीजेन वराहभृगुपावकान् ।
मध्यमादौ नभोहंसौ मध्यमा तेन पावकम् ॥५८॥
आदावन्ते च तार्तीये क्रमात् खं धूमकेतनम् ।
एवं जप्ता शतं विद्या शापहीना फलप्रदा ॥५९॥
यद्वाद्ये चरमे बीजे नैव रेफं नियोजयेत् ।
शापोद्धारप्रकारोऽन्यो यद्वायं कीर्तितो बुधैः ॥६०॥
आद्यमाद्यं च तार्तीयं कामः कामोऽथ वाग्भवम् ।
अन्त्यमन्त्यमन्ङ्गं च नवार्णः कीर्तितो मनुः ॥६१॥
जप्तोऽयं शतधा शापं बालाया विनिवर्तयेत् ।
चेतन्याह्रादिनीमन्त्रौ जप्तौ निष्कीलताकरौ ॥६२॥
त्रिस्वराश्चेतनीमन्त्रोधरः शान्तिरनुग्रहः ।
तारादिहृदयान्तः स्यात् काम आहलादिनी मनुः ॥६३॥
तथा त्रयाणां बीजानां दीपनैर्मनुभिस्त्रिभिः ।
सुदीप्तानि विधायादौ जपेत्तानीष्टसिद्धये ॥६४॥
वदयुग्मं सदीर्घाम्बुस्मृति बालावनन्तगौ ।
सत्यः सनेत्रो नस्ताट्टग्वाङ्नवार्णाद्यदीपिनी ॥६५॥
क्लिन्ने क्लेदिनि बैकुण्ठो दीर्घं खं सद्यगोन्तिमः ।
निद्रासचन्द्रकुर्वताशिवार्णामध्यदीपिनी ॥६६॥
तारो मोक्षं च कुर्वन्तापञ्चार्णान्त्यस्य दीपिनी ।
दीपिनीमन्तराबालाराधितापि न सिध्यति ॥६७॥
इदं रहस्यं नाख्येयं कृतघ्ने कितवे शठे ।
परीक्षिताय दातव्यमन्यथा दातृदोषदम् ॥६८॥
वागन्त्यकामान् प्रजपेदरीणां क्षोभेहेतवे ।
कामवागन्त्यबीजानि त्रैलोक्यस्य वशीकृतौ ॥६९॥
कामान्त्यवाणीबीजानि मुक्तये नियतो जपेत् ।
पूजाविधौ तु बालायास्त्रिविधानर्चयेद् गुरुन् ॥७०॥
सप्तदिव्यौघगुरुवर्णनम्
दिव्यौघश्चेति सिद्धौघो मानवौघ इति त्रिधा ।
परप्रकाशः परमेशानः परशिववस्तथा ॥७१॥
कामेश्वरस्ततो मोक्षः षष्ठः कामोमृतोन्तिमः ।
एते सप्तैव दिव्यौघा आनन्दपदपश्चिमाः ॥७२॥
पञ्चसिद्धौघगुरुवर्णनम्
ईशानाख्यस्तत्पुरुषो घोराख्यो वामदेवकः ।
सद्योजात् इमे पञ्चसिद्धौघाख्याः स्मृता बुधैः ॥७३॥
मानवौघः प्रविज्ञेयः स्वगुरोः सम्र्प्रदायतः ।
त्रैपुराख्ययन्त्रकथनम्
नवयोन्यात्मके यन्त्रे विलिखेन्मध्ययोनितः ॥७४॥
प्रादक्षिण्येन बीजानि त्रिवारं साधकोत्तमः ।
त्रींस्त्रींन् वर्णास्तु गायत्र्या अष्टपत्रेषु संलिखेत् ॥७५॥
बहिर्मातृकया वेष्टय तद्बहिर्भूपुरद्वयम् ।
कामबीजलसत्कोणं व्यतिभिन्नं परस्परम् ॥७६॥
यन्त्रं त्रैपुरमाख्यातं जप्तं सम्पातसाधितम् ।
बाहुना विधृतं दद्याद्धनं कीर्तिः सुखं सुतान् ॥७७॥
बालत्रिपुरागायत्रीमन्त्रोद्धारः
कामान्ते त्रिपुरा देवि विद्महेकाविषम्भगि ।
बकः खड्गीशमारुढः सनेत्रोऽन्गिश्च धीमहि ॥७८॥
तन्नः क्लिन्ने प्रचोदान्ते यादन्ता कीर्तिता बुधैः ।
गायत्री त्रैपुरी सर्वसिद्धिदा सुरसेविता ॥७९॥
तन्त्रान्तरगुप्तानां चतुर्दशबालाभेदानां चतुर्दशमन्त्रकथनम्
अथ वक्ष्यामि बालाया भेदानागमगोपितान् ।
मायाकामोम्बरारुढं तार्तीयं त्र्यक्षरो मनुः ॥८०॥
अनुलोमप्रतिलोभ्यां बालामन्त्रः षडक्षरः ।
बालश्रीकामहृल्लेखा सम्पुटोऽयं नवाक्षरः ॥८१॥
बालान्ते बालत्रिपुरे स्वाहान्तो दशवर्णवान् ।
वाक्कामो व्योमभृग्बिन्दुयुङ्ग्मनुर्दीर्घभूधरः ॥८२॥
पिनाकी त्रिपुरे सिद्धि देहि हृन्मनुवर्णवान् ।
मायालक्ष्मीर्मनोजन्मा त्रिपुरान्ते तु भारती ॥८३॥
कवित्वं देहि ठद्वन्द्वं षोडशार्णो मनुः स्मृतः ।
कमलापार्वतीकामस्त्रिपुरान्ते च मालती ॥८४॥
मह्यं सुखं ततो देहि स्वाहा सप्तदशाक्षरः ।
भृगुर्ब्रह्याक्रियावहिनयुक्ता शान्तिरस रात्रिया ॥८५॥
दहनान्त्यमहाकालभुजङ्गपुरुषोत्तमाः ।
मन्वर्घीशेन्दुसंयुक्ता द्वितीयं बीजमीरितम् ॥८६॥
वाग्बीजं त्रिपुरे सर्वं वाञ्छितं देहि हृत्ततः ।
वहिनप्रिया सप्तदशवर्णोऽयं कीर्तितो मनुः ॥८७॥
हृल्लेखात्रितयं प्रौढत्रिपुरेनन्तारोग्यमै ।
श्वर्यं देहि प्रियावहनेर्मनुरष्टादक्षाक्षरः ॥८८॥
मायारमामन्मथान्ते त्रिपुरामदने पदम् ।
सर्वं शुभं साधयाग्नेः प्रियान्तोऽष्टादशाक्षरः ॥८९॥
हृल्लेखाकमलानङ्गो बालान्ते त्रिपुरेपदम् ।
मदायत्तां ततो विद्यां कुरु हृद्वहिनवल्लभा ॥९०॥
मन्त्रो विंशतिवर्णोऽयं मायापद्मामनोभवः ।
परापरेन्ते त्रिपुरे सर्वमीप्सितमुच्यताम् ॥९१॥
साशयानकान्तायमन्यो विंशतिवर्णकः ।
कामद्वन्द्वं रमायुग्मं मायायुक्त्रिपुरापदम् ॥९२॥
ललितेन्ते मदीप्सीति तामन्ते योषितं पदम् ।
देहि वाञ्छितमित्युक्त्त्वा कुरु ज्वलनकामिनी ॥९३॥
अष्टविंशतिवर्णोऽयं मनुरिष्टप्रियाप्रदः ।
कामपद्माद्रिपुत्रीणां प्रत्येकं त्रितयं वदेत् ॥९४॥
त्रिपुरान्ते सुन्दरीति सर्वं जग दिनद्वयम् ।
वशं कुरु द्वयं मह्यं बलं देह्यनलाङ्गना ॥९५॥
सर्वाभीष्टप्रदो मन्त्र उक्तो बाणगुणाक्षरः ।
चतुर्दशानामेतेषां मनूनामृषिरीरितः ॥९६॥
तेषां मन्त्रानामृष्यादिकथनम्
दक्षिणामूर्तिसंज्ञस्तु च्छन्दो गायत्रमुच्यते ।
त्रिपुरादेवता बाला षडङुं मातृकासमम् ॥९७॥
ध्यानवर्णनम्
पाशांकुशौ पुस्तकमक्षसूत्रं करैर्दधाना सकलामरार्च्या ।
रक्ता त्रिनेत्रा शशिशेखरे यं ध्येयाखिलद्धयैं त्रिपुरात्र बाला ॥९८॥
जपेल्लक्षं दशांशेन होमः पुष्पैर्हयारिजैः ।
पूजापूर्वोदिते पीठेङ्गे रस्याद्यैश्च सायकैः ॥९९॥
मातृभिर्दिगधीशास्त्रैः प्रयोगाः पूर्ववन्मताः ।
लघुश्यामामथो वक्ष्ये स्मरनादिष्टदायिनीम् ॥१००॥
लघुश्यामामन्त्रकथनम्
वाग्बीजं हृदयं कर्ण एकनेत्रः सनेत्रकः ।
वृषो मुकुन्दमारुढो कूर्मो दीर्घन्दुसंयुतः ॥१०१॥
नन्दीदीर्घोलिमाङ्गिसर्वान्ते स्याद्वशङ्करिं ।
वैश्वानरप्रियान्तोऽयं मन्त्रो विंशतिवर्णवान् ॥१०२॥
मदनोऽस्य मुनिः प्रोक्तो गायत्रीनिचृदादिका ।
छन्दो देवीलघुश्यामा बीजं वाग्वहिनवल्लभा ॥१०३॥
शक्तिरुक्ताखिलाऽभीष्टसाधने विनियोजनम् ।
न्यासकथनम्
वाक्पूर्विकां रतिं मूर्ध्नि प्रीतिं मायादिकां हृदि ॥१०४॥
पादयोर्विन्यसेन्मन्त्री कामपूर्वो मनोभवाम् ।
इच्छाशक्तिं ज्ञानशक्तिं क्रियाशक्तिं क्रमान्न्यसेत् ॥१०५॥
वाङ्मायाकामबीजाद्यां मुखे कण्ठे शिवे तथा ।
बानेशीबीजानि
द्रावणं शोषणं बाणं तापनं मोहनाभिधम् ॥१०६॥
उन्मादनं क्रमात् पञ्चाबाणेशीबीजपूर्वकान् ।
कास्यहृद्गुह्यपादेषु न्यस्य कुर्यात् षडङुकम् ॥१०७॥
रामाग्निगुणरामाङुनेत्रवर्णैर्मनूत्थितैः
अष्टमातृकान्यासः
ङ्गेनमोन्ताः कन्यकान्ता ब्राह्मयाद्या अष्टमातरः ॥१०८॥
दीर्घस्वराद्यदीर्घक्षाद्यष्टकाद्याविलोमतः ।
विन्यस्य मूर्ध्नि वामांसे वामपार्श्वेषु नाभितः ॥१०९॥
दक्षपार्श्वे दक्षिणांसे ककुद्धृदययोरपि ।
तारवागादिका अष्टौ सिद्धयः कन्यकान्तिमाः ॥११०॥
चतुर्थी नमसायुक्ता न्यस्याः कालिकाचिल्लिषु ।
कण्ठे च हृदये नाभावाधारे लिङ्गमूर्द्धानि ॥१११॥
अणिमा महिमा चापि लघिमा गारिमेशिता ।
वशिता चाथ प्राकाम्यं प्राप्तिरित्यष्ट सिद्धयः ॥११२॥
अष्टाप्सरसां नामानि न्यासश्च
कामाद्याः कन्यकाः प्रीता अष्टावप्सरसो न्यसेत् ।
के भाले नेत्रयोर्वक्त्रे कर्णयोः काकुदेऽपि च ॥११३॥
उर्वशी मेनका रम्भा घृताची पुञ्चकस्थला ।
सुकेशी मञ्जुघोषा च महारङुवतीरिताः ॥११४॥
यक्षादिकन्यान्यासकथनम्
यक्षगन्धर्वसिद्धानां कन्यका नरनागयोः ।
विद्याधरः किंपुरुषः पिशाचानामपीहताः ॥११५॥
अंसयोर्हृदये न्यस्येत् स्तनजोर्जठरे क्रमात् ।
गुह्येऽप्याधारदेशे च नमोन्ता मदनादिकाः ॥११६॥
ताराद्यान्नमसायुक्तान् मूलवर्णान्सबिन्दुकान् ।
न्यसेत् सन्धिषु साग्रेषु करयोः पादयोरपि ॥११७॥
न्यासानेवंविधान् कृत्वा मातङीमासने स्मरेत् ।
सुरार्णवान्तरीपस्थरत्नमन्दिरमध्यगे ॥११८॥
मातङीध्यानकथनम्
माणिक्याभरणान्वितां स्मितमुखीं नीलोत्पलाभाम्बरां रम्यालक्तकलिप्तपादकमलां नेत्रत्रयोल्लासिनीम् ।
वीणावादनतत्परं सुरनतां कीरच्छदश्यामलां मातङ्गी शशिशेखरामनुभजेत्ताम्बूलपूर्णाननाम् ॥११९॥
प्रयोगकथनम्
लक्षं जपेन्मधूकोत्थैर्जुहुयदयुतं शुभैः ।
मातङ्गीप्रोदिते पीठे लघुश्यामां प्रपूजयेत् ॥१२०॥
त्रिकोणपञ्चकोणाऽष्टदलषोडशपत्रके ।
वेदद्वाधरगेहावृत्ते यन्त्रे विधानतः ॥१२१॥
देव्या अग्रे पार्श्वयोश्च त्रिस्रोर्चेद्रतिपूर्विकाः ।
इच्छाज्ञानक्रियाशक्तीः कोणेष्वग्रादिषु त्रिषु ॥१२२॥
बाणान्पञ्चसु कोणेषु केसरेष्वङ्गदेवताः ।
ब्राह्ययाद्या अष्टपत्रेषु पत्राग्रेष्वणिमादिकाः ॥१२३॥
यजेत् षोडशपत्रेषूर्वश्याद्याः कन्यका अपि ।
प्रयोगान्न्यासवत्कुर्याद् रत्यादीनां प्रपूजने ॥१२४॥
भूगृहस्य चतुर्दिक्षु योगिनीः परिपूजयेत् ।
चतुःषष्टियोगिनीकथनम्
गजानना सिंहमुखी गृधास्या काकतुण्डिका ॥१२५॥
उष्ट्रग्रीवा ह्यग्रीवा वाराही शरभानना ।
उलूकिका शिवारावा मयूरी विकटानना ॥१२६॥
अष्टवक्त्रा कोटराक्षी कुब्जा विकटलोचना ।
समर्चयेदिदशि प्राच्यामेताः षोडशयोगिनीः ॥१२७॥
शुष्कोदरी ललज्जिहवाक्ष्वंदंष्ट्रा वानरानना ।
ऋक्षाक्षी केकराक्षी च बृहत्तुण्डा सुराप्रिया ॥१२८॥
कपालहस्ता रक्ताक्षी शुकी श्येनी कपोतिका ।
पाशहस्ता दण्डहस्ता प्रचण्डेत्यपि षोडश ॥१२९॥
पूज्या कीनाशदिग्भागे प्रतीच्या चण्डविक्रमा ।
शिशुघ्नी पापहन्त्री च काली रुधिरपायिनी ॥१३०॥
वसाधया गर्भभक्षा शवहस्तान्त्रमालिनी ।
स्थूलकेशी बृहत्कुक्षिः सर्पास्या प्रेतवाहना ॥१३१॥
दन्तशूककरा क्रौञ्ची मृगशीर्षेति षोडश ।
सम्पूज्या उत्तरस्यां तु षोडशैव वृषानना ॥१३२॥
व्यातास्या धूमनिःश्वासा व्योमैकचरणोर्ध्वदृक् ।
तापनी शोषनी दृष्टिः कोटरी स्थूलनासिका ॥१३३॥
विद्युत्प्रभा बलाकास्या मार्जारी कटपूतना ।
अट्टाट्टहासा कामाक्षेत्यर्चनीया अभीष्टदाः ॥१३४॥
नश्यन्ति भूतशाकिन्य आसां नाम श्रुतेरपि ।
भूमन्दिरस्य कोणेषु वहन्यादिषु यजेत्क्रमात् ॥१३५॥
स्वस्वमन्त्रेण बटुकं गणेशं क्षेत्रपालकम् ।
दुर्गां तद्बहिरिन्द्रादीन् वज्रादीनपि पूजयेत् ॥१३६॥
भूगृहस्य चतुर्दिक्षु चतुर्वाद्यानि पूजयेत् ।
तत्तत्संज्ञ च विततं घनं च सुषिराभिधम् ॥१३७॥
द्वादशावरणैरेवं लघुश्यामां यजेत्तु यः ।
सर्वासां सम्पदां पात्रमचिराज्जायते स ना ॥१३८॥
लघुश्यामायाः द्वादशावरणपूजागायत्रीकथनं च
वाणीशुक्रप्रिया ङ्गेता विद्महे मीनकेतनः ।
कामेश्वरीं धीमहीति तन्नः श्यामाप्रचोदयात् ॥१३९॥
एषोदिता तु मातङ्गीगायत्री सर्वसिद्धिदा ।
अनया यागवस्तूनि प्रोक्षेतस्यास्समर्चने ॥१४०॥
मातङ्गीमन्त्रसप्रोक्ताः प्रयोगाः तत्र कीर्तिताः ।
राजानो राजपुत्राश्च सुदृशो मदमन्थराः ॥१४१॥
दासामनोवचःकायैर्भवन्त्यस्या उपासितुः ।
शाकिनीप्रेतभूताश्च धर्षितुं तं न शक्नुयुः ॥१४२॥
भूरिणा किमिहोक्तेन देवीयमखिलेष्टदा ।
यन्मनुस्मरणादेव नरो देवोपमो भवेत् ॥१४३॥
देव्याउपासकैः पुम्भिः स्त्रियो निन्द्या च जातुचित् ।
देवीवन्माननीयास्ता मनोऽभीष्टमभीप्सुभिः ॥१४४॥
॥ इति श्रीमन्महीधरविरचिते मन्त्रमहोदधौ बालालघुश्यामानिरुपणमष्टमस्तरङ्गः ॥८॥
॥ इति श्रीमन्महीधरविरचितायां मन्त्रमहोदधिव्याख्यायां नौकायां बालालघुश्यामानिरुपणमष्टमस्तरङ्गः ॥८॥