श्रीदत्तात्रेयाचीं पदे - संग्रह ५

४१. क्षितितळगत जल चंचळ ढळता सागरीं वीसांवे रे । नाहीं तया पुनरावृत्ति; कार्यकारणीं सामावे ॥१॥
नवल ! नवल ! रे सुजाण हो ! जिवासि जालें तैसें अवधूतें येकेंवीण लेया कोठेंचि न दीसे ॥छ॥
नाना योनीं भ्रमतां श्रमले साधनें आयासें रे ! दिगंबरीं जाले लीन, ते निवाले ब्रह्मरसें ॥२॥(दासोपंत)

४२.सावळा सुंदरु वो ! देखिला आदिगुरु । मन माझे उतावीळ, कैसें मी करूं । तें मीं केवि सावरूं? ॥१॥
जाईन सवें वो ! चित्त गुंतलें, माये ! ॥छ॥
मन निमालें वो ! बोध नवी तुळलें । दिगंबरें येणें माझें मी पण गोविलें ॥२॥(दासोपंत)

४३. वाट पाहीन वो । ध्यान धरीन माये ! अवधूतेंवीन मन निश्चळ न राहे ॥१॥
वेळ जालो वो ! दत्तु न ये गे ! बाइये ! ॥छ॥
आश लागली वो ! बुद्धि गुंपोनि ठेली । दिगंबरेणीण सैये । निराशा जाली ॥२॥(दासोपंत)

४४. षडभूजमूर्ति सावळी सुंदर । रूपमनोहर देखियली ॥१॥
शंख चक्र हातीं त्रिशूळ डमरू । कासें पीतांबरु कासीयेला ॥२॥
माळा कमंडलू भोभति दों हातीं । गळां वैजयंती रुळतसे ॥३॥
निरंजन म्हणे सद्‌गुरु निधान । हेंचि माझें धन । सर्वांपरी ॥४॥

४५. दत्तात्रया स्वामि सर्वांचा हो दाता । नाहीं ठाव रीता तया वीण ॥१॥
भागीरथी माजी सारूनिया स्नान । करि भिक्षाटन कोल्हापुरीं ॥२॥
पांचाळेश्वरासी भोजनासि जावें । आसन करावें शेषाचळीं ॥३॥
माहुरपर्वंती करूनिया निद्रा । गिरनारीं मुद्रा सारीसते ॥४॥
निरंजनिं वनिं अक्षईं रहातो । धावूनिया येतो आठवितां ॥५॥

४६. येई वो श्रीगुरु स्वामि दत्तात्रया । दयाळा सखया दीनबंधू ॥१॥
अनाथाचा नाथ कृपेचा सागर । बहू तूं उदार सर्वागुणें ॥२॥
भक्तकाजासाठीं धाऊनियां येसी । हेंचि वागवीसी ब्रीद सदा ॥३॥
निरंजन म्हणे धाउनिया यावें । ग्रंथ उठवावे जळाले ते ॥४॥

४७. लवकर देईं भेटी । दिगंबर स्वामी या ॥धृ॥
सावळी सुंदर तनु । उगवले कोटी भानु । लावण्याता किती वानु । शक्ती नाहीं गावया ॥१॥दिंग०॥
कासियला पितांबर । माथां मुगुट सुंदर । गळां मुक्त चामीकर । गुंफियेल्या जाळिया ॥२॥दिंग०॥
षड्‍भुजा सकुमार । षडायुधें सुंदर । आंगीं कस्तुरी केशर । लावुनिया उटीया ॥३॥दिंग०॥
स्वामि त्रैलोक्यविहारी । देखियेला गिरनारीं । निरंजनें डोळेभरी । जीवनन्मुक्त व्हावया ॥४॥दिंग०॥

४८. दत्तात्रेया जय गुरुराया तुझिया पायां नमुं यतिवर्या ॥धृ.॥
दृढ धरिलें म्यां तुझिया पायां तूंची सखया वारिं अपाया । ना तरि वायां हे नरकाया जाईल सदया सद्‌गुरुराया ॥१॥
देव दुरत्यया हे तव माया दे जनि विलया सतत महाभया । आगमगेया जय अनसूया तनया तारीं वारिं अपाया ॥२॥
नेणें मायातरणोपाया यास्तव धरिलें म्यां तव पाया । जय वासुदेवा तारिं वेदगेया तूंच कृपाळ सद्‌गुरुराया ॥३॥
दत्तात्रेया जय गुरुराया तुझिया पायां नमु यतिवर्या ॥

४९. जय करुणाकर जगदुद्धारा । अजि का रुससी परमोद्धारा ॥धृ.॥
तूं मायबाप धरितां कोपा । कोपा माझ्या तापा शमवी बापा । जय करुणाकर० ॥१॥
बालवाक्यापरी स्तव अवधारी । वारी मम चिंता तूंचि भवारी । जय करुणाकर० ॥२॥
तुज शरणागत तेचि कृतार्थ । व्यर्थ की हें मत वेदसंमत । जय करुणाकर० ॥३॥
जो मम भक्त मत्पदीं सक्त । दोषवियुक्त तो सुखयुक्त ॥ जय करुणाकर० ॥४॥
नाश न होई मम भक्ताचा । न करी मिथ्या हे तव वाचा ॥ जय करुणाकर० ॥५॥

५०. मंगलधामा अचिंत्यमहिमा भक्तां भजनी दे प्रेमा । नामा वदउनी कामा पुरवुनी नेतो अक्षयसुखधामा ॥धृ०॥
भजनीं जाउनी संतां वंदुनी दत्तस्वरूपा आठवुनी । चित्तीं चिंतुनी दृष्टी पाहुनी वदावें दत्तनाम वदनीं ॥१॥
तामस भोजन करिती जे जन आळस निद्रा ये नामा । उच्च स्वरांनीं टाळ्या पिटुनी घेतां न मिळे वाव तमा । मंगलधामा० ॥२॥
भजन समाप्ति होतां प्रणती करूनि स्मरावें आत्मारामा । मधुनि ऊठतां गोष्टी करितां जाति अधोगती दुर्जन्मा । मंगलधामा० ॥३॥
चिन्मय जाणुनि तन्मय होवुनि भजतां दत्तचि दे शर्मा । नर्मा सोडा कर्मा उलंडा तोडा भजनें भवमर्मा ॥ मंगलधामा० ॥४॥