चोदनालक्षणोsर्थो धर्मः - श्लोक १२६ ते १५०

अपि चालौकिकार्थत्वे सति पुंवाक्यहेतुकम् ।
मिथ्यात्वं वेदवाक्यनां स्यादन्योन्यसपक्षता ॥१२६॥
धर्माsधर्मातिरिक्तार्थेsप्रामाण्यञ्च प्रसज्यते ।
सांख्यादिषु च जीवत्सु दृष्टान्तोदुर्लभोsस्य च ॥१२७॥
अलौकिकार्थवाचित्वं नृवाक्यत्वं सतीति च ।
परस्परमपेक्ष्यैव बौद्धादेः स्यान्मृषार्थता ॥१२८॥
वदेदेवं च यो नाम वादी प्रथमसङ्गतः ।
तस्यापि हेतुः स्यादेष भवन्तं प्रत्यसंशयम् ॥१२९॥
बुद्धादीनामसार्वज्ञ्यमिति सत्यं वचो मम ।
मदुक्तत्वाद्यथैवाग्निरुष्णो भास्वर इत्यपि ॥१३०॥
प्रत्यक्षं च मदुक्तत्वं त्वया साध्या तदुक्तता ।
तेन हेतुर्मदीयः स्यात्सन्दिग्धाsसिद्धता तव ॥१३१॥
प्रत्यक्षाद्यविसंवादि प्रमेयत्वादि यस्य च ।
सद्भाववारणे शक्तं को नु तं कल्पयिष्यति ॥१३२॥
न चापि स्मृत्यविच्छेदात्सर्वज्ञः परिकल्प्यते ।
विगानाच्छिन्नमूलत्वात्कैश्चिदेव परिग्रहात ॥१३३॥
सर्वज्ञोsसाविति ह्येव तत्काले तु बुभुत्सुभिः ।
तज्ज्ञानज्ञेयविज्ञाननरहितैर्गम्यते कथम् ॥१३४॥
कल्पनीयाश्च सर्वज्ञा भवेयुर्बहवस्तव ।
य एव स्यादसर्वज्ञः स सर्वज्ञं न बुध्यते ॥१३५॥
सर्वज्ञोsनवबुद्धश्च येनैव स्यान्न तं प्रति ।
तद्वाक्यानां प्रमाणत्वं मूलाज्ञाने sन्यवाक्यवत् ॥१३६॥
रागादिरहिते चास्मिन् निर्व्यापारे ( १ ) व्यवस्थिते ।
देशनाsन्यप्रणीतैव स्यादृते प्रत्यवेक्षणात् ॥१३७॥
‘ सान्निध्यमात्रतस्तस्य पुंसश्चिन्तामणेरिव ।
निःसरन्ति यथाकामं कुड्य़ादिभ्योsपि देशनाः ॥१३८॥
एवमाद्युच्यमानन्तु श्रद्धधानस्य शोभते ’ ।
‘ कुड्यादिनिः सृतत्वाच्च नाश्वासोदेशनासु नः ॥१३९॥
किन्नु बुद्धप्रणीताः स्युः किमु कैश्चिद् दुरात्मभिः ।
अदृश्यैर्विप्रलम्भार्थं पिशाचादिभिरीरिताः ’ ॥१४०॥
एवं यैः केवलं ज्ञानमिन्द्रियाद्यनपेत्तिणः ।
सूक्ष्माsतीतादिविषयं जीवस्य परिकल्पितम् ॥१४१॥
नर्ते तदागमात्सिध्येन्न च तेनागमो विना ।
दृष्टान्तोsपि न तस्यान्यो नृषु कश्चित्प्रवर्तते ॥१४२॥
नित्यागमावबोधोsपि प्रत्याख्येयोsनया दिशा ।
न हि तत्रापि विस्रम्भो दृष्टोsनेन कृतोsथ वा ॥१४३॥
सर्वदा चापि पुरुषाः प्रायेणाsनृतवादिनः ।
यथाsद्यत्वे न विस्रम्भस्तथाsतीतार्थकीर्तने ( १ ) ॥१४४॥
स्वप्नादिज्ञानवच्चापि प्रत्ययोsस्यागमार्थयोः ।
भवेदिति सशङ्कानां प्रामाण्यं गम्यते कथम् ॥१४५॥
पुरुषातिशयश्चेष्टः सैव चाssगमनित्यता ।
कल्पितं स्मरणं चास्य जन्मान्तरनिबन्धनम् ॥१४६॥
ग्राह्यत्वे चागमस्यैवं द्वेषोsर्थग्रहणे वृथा ।
यो ह्यनुच्चारितं शब्दं गृह्णात्यर्थेsस्य का कथा ॥१४७॥
पुमांस्तावत्स्वतन्त्रः स्यादर्थग्रहणवादिनाम् ।
आगमप्रतिभाने ( २ ) तु पारतन्त्र्यं द्वयोरपि ॥१४८॥
अनेकपुरुषस्थत्वादेकत्रैव च जन्मनि ।
ग्रहणस्मरणाद्वेदे न स्वातन्त्र्यं विहन्यते ॥१४९॥
अन्यथाकरणे चास्य बहुभ्यः स्यान्निवारणम् ।
एकस्य प्रतिभानं तु कृतकान्न विशिष्यते ॥१५०॥