नामाचे पवाडे ऐकती श्रवण । अर्थीं तें मनन वेधियेलें ॥१॥
चित्ता होय सुख वेधीं लागे हेत । वासना शांत ठायीं ठायीं ॥२॥
जीवा बोध झाला निर्वाळला आत्मा । उठावला प्रेमा आवडाचा ॥३॥
उपरति चित्ता झाली तृप्तीवरी । रोमांच शरीरीं दाटलासे ॥४॥
तुका म्हणे अंगीं आदळे अवस्था । यया नांव वक्ता श्रवणार्थी ॥५॥