अनुमन् [anuman] 4 A.
To agree or consent to, comply with, approve, sanction, grant; to permit, allow; किं महार्ह- शयनोपेते न वासमनुमन्यसे
[Rām.5.24.2.] तत्र नाहमनुमन्तुमुत्सहे मोघवृत्ति कलभस्य चेष्टितम्
[R.11.39;] राजन्यान् स्वपुरनिवृत्तयेऽनुमेने
[R.4.87;] कैलासनाथोद्वहनाय पुष्पकमन्वमंस्त 14.2; शुश्रूषमाणां गिरिशोनुमेने
[Ku.1.59,5.68;] कृताभिमर्षामनुमन्यमानः सुताम् Ś 5.2; इमां स्वसारं च यवीयसीं मे कुमुद्वतीं नार्हसि नानुमन्तुम्
[R. 16.85] be pleased not to reject or refuse; अविनयमनुमन्तुं नोत्सहे दुर्जनानाम्
[Bh.3.22.] To follow, have recourse to; धर्मार्थावभिसन्त्यज्य संरभं योनुमन्यते Mb. -Caus.
To ask for leave or permission; ask the consent of; अनुमान्यतां महाराजः V.2 ask for leave to go; take counsel with; भूयोऽपि सखीजनमनुमानयिष्यामि
[Ś.3.] To ask for, request or beg; अन्नमादाय तृप्ताः स्थ शेषं चैवानुमान्य च (विकिरत्)
[Y.1.] 241.
To honour.
To put to account.