ब्रू [brū] 2 U. (ब्रवीति, ब्रूते or आह; this root is defective in the non-conjugational tenses, its forms being made up from वच्).
To say, tell, speak (with two acc.); तां ... ... ब्रूया एवम्
[Me.13;] रामं यथास्थितं सर्वं भ्राता ब्रूते स्म विह्वलः
[Bk.6.8;] or माणवकं धर्मं ब्रूते Sk.; किं त्वां प्रति ब्रूमहे
[Bv.1.46.] To say or speak about, refer to (a person or thing); अहं तु शकुन्तलामधिकृत्य ब्रवीमि
[Ś.2.] To declare, proclaim, publish, prove, indicate; ब्रुवते हि फलेन साधवो न तु कण्ठेन निजोपयोगिताम्
[N.2.48;] स्तनयुगपरिणाहं मण्डलाभ्यां ब्रवीति
[Ratn.2.12.] To name, call, designate; छन्दसि दक्षा ये कवयस्तन्मणिमध्यं ते ब्रुवते
[Śrut.15.] To answer; ब्रूहि मे प्रश्नान्.
To call or profess oneself to be. -With
अति to insult, abuse;
[Mb.3.] to argue, dispute; परस्परं केचिदुपाश्रयन्ति परस्परं केचिदतिब्रुवन्ति
[Rām.5.61.17.] -अनु to say, speak, declare; अथ यदनुब्रूते तेन ऋषीणाम्
[Bṛi. Up.1.4.16.] -निस् to explain, derive.
-प्र to say, speak, tell; पापानुवासितं सीता रावणं प्राब्रबीद्वचः
[Bk.8.85.] -प्रति to speak in reply; प्रत्यब्रवीच्चैनम्
[R.2.42.] वि to say, speak.
to speak falsely or wrongly; अब्रुवन् विब्रुवन् वापि नरो भवति किल्बिषी
[Ms.8.13;] अब्रुवन् विब्रुवन्नज्ञो नरः किल्बिषमश्नुते
[Bhāg.1.44.9.] भ