निरुक्त [nirukta] a.
Expressed, pronounced, explained, defined.
Loud, distinct.
Enjoined, decided; पात्रं त्वत्र निरुक्तं वै कविभिः पात्रवित्तमैः
[Bhāg.7.14.34.] Interpreted, accomplished (as a word); proved from शब्दप्रमाण (as शब्दैकगम्य); वेदांश्च वेद्यं तु विधिं च कृत्स्नमथो निरुक्तं परमार्थतां च
[Mb.12.245.3.] क्तम् Explanation, derivation, etymological interpretation. स वा एष आत्मा हृदि तस्यैतदेव निरुक्तं हदयमिति
[Ch. Up.8.3.3;] महत्त्वाद्भारवत्त्वाच्च महाभारत- मुच्यते । निरुक्तमस्य यो वेद सर्वपापैः प्रमुच्यते ॥
[Mb.1.1.274.] N. N. of one of the six Vedāṅgas, that which contains glossarial explanation of obscure words, especially those occurring in the Vedas; नाम च धातुजमाह निरुक्ते
[Nir.] N. N. of a celebrated commentary on the Nighaṇṭus by Yāska. -Comp.
-कारः N. N. of the sage Yāska.
-जः one of the twelve kinds of sons allowed by the old Hindu law (= क्षेत्रजः q. v.); आत्मा पुत्रश्च विज्ञेयस्तस्यानन्त- रजश्च यः । निरुक्तजश्च विज्ञेयः सुतः प्रसृतजस्तथा ॥
[Mb.13.49.3.] -वृत्तिः N. of a com. on Yāska's निरुक्त by Durgāchārya.