तड

कोंकणी (Konkani) WN

 noun  खंयचेय वस्तूचो, सुवातेचो बी वयलो भाग   Ex. ताणें न्हंयेचे तडीर वचून उदकांत उडी मारली

ONTOLOGY:

भाग (Part of) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

देग धड काठ

Wordnet:

asm দাঁতি

bd रुगुं

ben কিনার

guj કગાર

hin कगार

kan ನದಿ ದಂಡೆ

kas بوٚٹھ

mal വക്ക്

mar काठ

mni ꯑꯋꯥꯡꯕ꯭ꯃꯇꯥꯏ

pan ਕੰਢਾ

tam திட்டு

tel ఇసుకగట్టు

urd کگار , کگر , لب حد

   See : देग, देग

A dictionary, Marathi and English

   A term for one who prosecutes his business wholly without enterprise or spirit: also for one so deficient in courage and constancy that he never carries through a matter undertaken.
   A feud in a caste causing dissension and parties: also a party. तडास लागणें To be the occasion of a feud--a matter.

Aryabhushan School Dictionary

  f  A shore. End. Dunning.
  m  A party.
तड घेणें   To arrive at a conclusion; to get to shore with.
तडीचा पोहणारा   A business-man without enterprise.
तडास लागणें   To be the occasion of a feud.

मराठी पर्यायी शब्दकोश

 ना.  पलीकडचा काठ ( समुद्र किंवा नदीचा ), तट तीर .

मराठी (Marathi) WN

   See : शेवट, अंत

महाराष्ट्र शब्दकोश

  स्त्री. १ ( समुद्राचा , नदीचा ) किनारा ; कांठ ; तीर ; तट . द्वेषे होय तडफडा , म्हणती चिंताब्धिची अलभ्य तड फडा । - मोकृष्ण ३० . २७ . २ ( एखाद्या कार्याची ) अखेर ; शेवट ; पूर्णता ; समाप्ति . ३ ( सावकाराचा देण्याविषयीचा कुळाला लागलेला ) तगादा ; निकड ; नेट . ( क्रि० लागणे ; लावणे ). सावकाराने रुपयाविषयी मोठी तड लावली . ४ अडचण ; तंगी ; ओढग्रस्तीची स्थिति . माझी एवढी तड ढळली तर येईन . [ सं . तट ; प्रा . तड ; उरि . तडा ; सिं . तडो ] तड घेणे - शेवटाला आणणे ; नेणे ; समाप्त करणे . तडीचा पोहणार - वि . १ काठाकाठांने पोहणारा . २ ( ल . ) साहस अथवा हिय्या न करता व्यवहार , धंदा करणारा ; बिन धाडसी . ३ बेहिमती ; अंगीकृत कार्य शेवटास नेण्याची ज्यास धमक नाही असा . ( मनुष्य ).
  पु. १ एखाद्या जातीतील , समाजातील काही मतभेदामुळे पडलेल्या पक्षांपैकी एक पक्ष ; दुफळी . तट अर्थ ४ पहा . २ दळ ; फौज ; तुकडी . [ सं . तट ] तडास लागणे - ( एखादी गोष्ट ) जातीच्या दुफळीस कारण होणे ; तटास लागणे .
  पु. ( बे . ) उशीर . [ का . ]

Shabda-Sagara

तड   r. 10th cl. ( ताडयतिते)
   1. To beat, to strike.
   2. To shine: (इ) तडि. r. 1st cl. ( तण्डते) To strike or beat. चु० उभ० सेट . दीप्तौ अक० आहतौ सक० आहतौ भ्वा० आ० सक० सेट् इदित् .