२६३६
आहारे निर्देवा काय करसी तप । वाउगाची जप शांतीविण ॥१॥
आहारे पाररा नेणसी देवासी । वाउगा शिणसी काय काजा ॥२॥
आहारे तामसा कोण तुझी गती । संताची प्रचीति नाहीं तुज ॥३॥
एका जनार्दनीं ऐसा हीनभागी । भूभार जगीं वायां जाहला ॥४॥
२६३७
कामक्रोध लागले मागें । तप करुनी काय सांगें ॥१॥
कायसा जाशी वनांतरीं । कामक्रोध भरले अंतरीं ॥२॥
वनीं जाऊनियां चिंता । रात्रंदिवस घोकिशी कांता ॥३॥
योग अभ्यास न कळे वर्म । शिणतो मूढ धांवतें कर्म ॥४॥
कर्मे लिहलीं न चुके रेखा । म्हणे जनार्दनीं एका ॥५॥
२६३८
आष्टांग साधन मौनी जटाधारी । एक चरणावरी करती तप ॥१॥
वायु ते आहार असती दिंगबर । परि न कळे विचार देव कोठें ॥२॥
कैशी तया भ्रांती असोनी देव जवळा । रिगती साधन कळा हुडाकिती ॥३॥
एका जनार्दनीं तया नाहीं सुख । संतांवांचुनी देख मार्ग न लागें ॥४॥
२६३९
विसरुनी विठोबासी । भरले हव्यासी साधन ॥१॥
काय त्यांचा कले मंत्र । कोण पवित्र म्हणे तयां ॥२॥
दाविती वरी वरी भक्ति । अंतरीं युक्ति वेगळीच ॥३॥
एका जनार्दनीं जप । वाउगें तप करितो ते ॥४॥
२६४०
सर्पें दर्दुर धरियेला मुखीं । तोही मक्षिका शेखीं धरीतसे ॥१॥
तैसें ते अभागी नेणतीच काळ । वाउगा सबळ करिती धंदा ॥२॥
नेणती नेणती रामनाम महिमा । व्यर्थ तप श्रमा शिणती वायां ॥३॥
एका जनार्दनीं तपांचें हें तप । तो हा सोपा जप श्रीरामनाम ॥४॥
२६४१
जीवाचें जीवन जनीं जनार्दन । नांदतो संपूर्ण सर्व देहीं ॥१॥
वाउगी कां वायां शिणती बापुडीं । काय तया जोडी हातीं लागे ॥२॥
पंचाग्रि साधन अथवा धूम्रपान । तेणें काय संपूर्ण हरी जोडे ॥३॥
एका जनार्दनीं वाउगीं तीं तपें । मनाच्या संकल्पें हरी जोडे ॥४॥