एका कुंभाराचे गाढव पाठीवर खाण्याचे पदार्थ घेऊन शेतात मालकाकडे चालले होते. जात असता वाटेत एक लहानसे बाभळीचे झुडूप त्याला दिसले. त्याचे कोवळे काटे व पाने खाण्यासाठी तो थोडा उभा राहिला व खात असता स्वतःशीच म्हणाला, 'माझ्या पाठीवर खाण्याचे इतके पदार्थ असता ते सोडून मी हे काटे खातो आहे हे पाहून लोकांना नवल वाटेल यात संशय नाही.'
तात्पर्य - प्रत्येकाची आवड निराळी असते.