उरला दिवस अल्प, घोडें थकुनि चूर,
पथ रानिं चधणींत, घर राहिलें दूर. ध्रु०
असशील घरिं आज तूं गे बघत वाट,
प्राण स्वनयनांत, पोटांत काहूर. १
मुद्रा तुझी म्लान डोळ्यापुढे येइ,
नाहीं मला पंख, ह्रदयांत हुरहूर. २
या निर्जनीं रानिं दे कोण मज साथ ?
माम् त्राहि जगदीश ! होई न निष्ठूर ! ३