दीपांनीं दिपल्या दिशा !--सण असे हा आज दीपावली.
हर्षानें दुनिया प्रकाशित दिसे आंतूनि बाहेरुनी !
अंगा चर्चुनि अत्तरें, भरजरी वस्त्रांस लेवूनियां,
चंद्र्ज्योति फटाकडे उडविती आबाल सारे जन.
पुष्पें खोवुनि केशपाशिं करुनी शृंगारही मङल,
भामा सुंदर या अशा प्रियजनां स्नाना मुदे घालिती.
सृष्टी उल्हसिता बघूनि सगळी आनंदलें मानस,
तों हौदावर कोणिसा मज दिसे स्नाना करी एकला;
माता, बन्धु, बहीण कोणि नव्हतें प्रेमी तया माणुस;
मी केलें स्मित त्यास पाहुनि तदा तोही जरा हांसला.
एखाद्या थडग्यावरी धवलशीं पुष्पें फुलावी जशीं,
तैसें हास्य मुखावरी विलसलें त्या बापडयाच्या दिसे !
तो हांसे परि मद्‌ह्रुदीं भडभडे, चित्ता जडे खिन्नता;
नाचो आणिक बागडो जग, नसे माझ्या जिवा शांतता !