निरवधि च निराश्रयं च यस्य स्थितमनिवर्तितकौतुकप्रपंचम् ।
प्रथम इह भवान्स कूर्ममूर्तिर्जयति चतुर्दशलोकवल्लिकन्दः ॥१॥
भ्राम्यन्महागिरिनिघर्षणलब्धपृष्ठकण्डूयनक्षणसुखायितगाढनिद्रः ।
सुष्वाप दीर्घतरधर्धरधोरघोषः श्वासाभिभूतजलधिः कमठः स वोऽव्यात् ॥२॥
निष्प्रत्यूहमनल्पकल्पचरितस्त्रैलोक्यरक्षागुरुः क्रीडाकूर्मकलेवरः स भगवान्दिश्यादमन्दां मुदम् ।
कल्पान्तोदधिमध्यमज्जनवशाद्व्यासर्पतः संलुठपृत्ष्टे यस्य बभूव सैकतकणच्छायं धरित्रीतलम् ॥३॥
इति कूर्मावतारस्तुतिः ।