कुलं वै शापनिर्दग्धं नङ्क्ष्यत्यन्योन्यविग्रहात् ।
समुद्रः सप्तमे ह्येतां पुरीं च प्लावयिष्यति ॥३॥
उरलें असे आमुचें कुळ । शापनिर्दग्ध केवळ ।
अन्योन्यविग्रहें सकळ । कलहमूळ नासेल ॥२०॥
भूमि मागोनि समुद्रापासीं । म्यां रचिलें द्वारकेसी ।
मज गेलिया निजधामासी । तो सातवे दिवसीं बुडवील ॥२१॥