अर्णव [arṇava] a. a. Being agitated, foaming, restless (Ved.); full of water (Sāy.); ततः समुद्रो अर्णवः Sandhyā; यात्येव यमुना पूर्णं समुद्रमुदकार्णवम्
[Rām.2.15.19.] -वः [अर्णांसि सन्ति यस्मिन्, अर्णस्-व सलोपः P.V.2.19 Vārt.]
A stream, flood, wave.
The (foaming) sea, ocean; पराहतः शैल इवार्णवाम्बुभिः
[Ki.14.1.] (fig. also),
[Bhāg.4.] 22.4; शोक˚ ocean of grief; so चिन्ता˚; जन˚ ocean of men; संसारार्णवलङ्घनम्
[Bh.3.1.] &c. also नृणामेको गम्यस्त्वमसि पयसामर्णव इव- शिवमहिम्रस्तोत्र of पुष्पदन्ताचार्य.
The ocean of air.
N. N. of a metre.
N. N. of the sun or Indra (as givers of water). -Comp.
-अन्तः the extremity of the ocean.
उद्मवः N. of a plant अग्निजार (Mar. समुद्रफेंस).
the moon. (-वा) Lakṣmī. (-वम्) nectar.
-ज a. a. sea-born, marine. (म्,
-जः) cuttle-fish.
-पोतः, -यानम् a boat or ship.
मन्दिरः 'inhabiting the ocean', N. of Varuṇa, regent of the waters.
N. N. of Viṣṇu.