Dictionaries | References उ उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | १. एखादी गोष्ट कोणत्या स्वरूपाची आहे हे आपणांस कळत नसेल तर थोडा वेळ वाट पाहिली असतां ती आपले स्वरूप आपल्या गुणांवरून लवकरच प्रकट करते. एखादा प्राणि कोण आहे हे दुरून दिसले नाही किंवा दोन प्राणी दुरून सारखे दिसले तरी त्यातील जो उडेल तो कावळा व पाण्यात उडी टाकील तो बेडूक, हे त्यांच्या स्वाभाविक वर्तनावरून लवकरच कळून येते. २. परिणाम काहीहि झाला तरी तो उपयुक्तच. ‘गाजराची पुंगी०’ याप्रमाणें. Related Words उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक उडाला तर कावळा नि बुडाला तर बेडूक तो ओहोळ उडाला, कौल बुडाला कावळा आणि ढापी कावळा करकरला आणि पिंगळा बडबडला आगसतो तो मागसतो आगसला तो मागसला बेडूक कावळा उडण्यास आणि ढांग मोडण्यास (एकच गांठ) कावळा बसण्यास आणि ढांग मोडण्यास (एकच गांठ) जो तो तो मेरेन वाहीला तो ओढा आणि राहीली ती गंगा कावळा उडावयास खांदी मोडावयास विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी उदार तो श्रीमंत, कृपण तो दरिद्री उगवेल तो मावळेल उडतो तो बुडतो चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल दिवस बुडाला, मजूर उडाला उट्टा तो बुटा राबेल तो चाबेल मनास मानेल तो सौदा बलिष्ठ तो वरिष्ठ नामदार तो नम्र फार कावळा विलो तो भिलो हा? राखील तो चाखील मित्र पैकेकरी, तो निधानापरी गायी वळी तो गोवारी पट्टा तो वाट्टा वेळेस चुकला तो मुकला मनाचा पातकीः तो आत्मघातकी हगे तो तगे उतावळा तो बावरा उतावळा तो बावळा बळी तो कान पिळी गरजवंत तो दरदवंत भिक्षापाति तो लक्षापति फिरे तो चरे फिरेल तो चरेल काडीचोर तो पाडीचोर उठी तो कुटी भडभडया तो कपटीद नसतो भुकी तो सदा सुखी सोय जाणेल तो सोयरा चढेल तो पडेल मन मानेल तो सौदा खाईल तो गाईल अऋणी अप्रवासी तो सुखी अॠणा अप्रवासी तो सुखी कावळा बसाययास व खांदी मोडावयास आडांतला बेडूक, आणि समुद्राच्या गोष्टी सांगतो ज्याचे मनगटांत जोर, तो बळी ज्याच्या मनगटास जोर तो बळी वेडयाला घातला खोडा आणि तो म्हणतो घोडा वासनेचा खोटा, पाण्याचा तो गोटा गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय जितो मेराभाई तो गल्लीगल्लीमें भोजाई ज्याची तरवार खंबीर, तो हंबीर बहु घेतो तो वेडा नसतो भक्त तो शिरोमणी। धन्य तो संसारीं। नित्य अवधारी। गुरुवचनें॥ पांचीं गुण तो पन्नाशीं गुण खायगा बंग, तो उठायेगा तंग खायगा बेटा, तो उठावेगा लोटा! काम करील तो पोट भरील अल्प भुकी तो सदा सुखी पोहरा देईल तो विहिर दाखवील जिवावर उदार तो लाखाशीं झुंजार जो तो आपापले घरचा राजा चोरी करंडा, तो उचलीलं हंडा आप बुरा तो जग बुरा दानधर्म फार करतो तो कृपण दिसे साधेपणाचा, तो गूढ मनाचा बोलेल तो करील काय, गर्जेल तो पडेल काय सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी आशाधारी मरतो, निराश तो वांचतो अंबारींत बसे तो सर्वांस दिसे अति उदार तो सदा नादार गुळखोबरे देतो, तो जाळे लावितो सोशील तोटा, तो होईल मोठा हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी गांव चालवी तो गांवचा वैरी, संसार चालवी तो कुटुंबाचा वैरी घणाचे घाव सोशील तो हिरा शीर सलामत तो पगडी पचास जाईल बुधीं, तो येईल कधीं तळें राखील तो पाणी चाखील मनमें चंगा तो कटोरिमें गंगा मनमें चंगा तो काठेवाडमें गंगा मनमें चंगा, तो काथवटमें गंगा ज्याचे हातीं ससा, तो पारधी ज्याच्या हातीं ससा तो पारधी आले आले रुखवत, कडाडला हांडा, उघडून पाहतात तो अर्धाच मांडा दुसर्याचा तो भोसडा, आपली ती चीर चोर तो चोर आणि शिरजोर आपले मन जिंकी, तो धन्य म्हणावा लोकीं खेळात ठकवितो, तो व्यवहारीं भला नसतो कामक्रोधु नाहीं मानसी, तो महानुभाव संन्यासी Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP