Dictionaries | References प पत्रावळी काढ, म्हणे जेवले किती? Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 पत्रावळी काढ, म्हणे जेवले किती? मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | नसत्या चवकशा करणें आपलें काम न करतां विनाकारण भानगडी करणें. उष्टिकाढ० पहा. Related Words उचल पत्रावळी, म्हणे जेवणार (जेवले) किती पत्रावळी काढ, म्हणे जेवले किती? उष्टीं काढ, म्हणे जेवले किती भिंती सारव, म्हणे कोनाडे किती बोजा उठाव, म्हणे बाजीराव किदर ओझे उचल, तर म्हणे बाजीराव कोठें किती घर सारव तर म्हणे कोनाडे किती काढ सारवा भिंती, म्हणे कोनाडे किती उष्टी पत्रावळी गोचिडीची चरबी ती किती निघणार कति कांहो काजी दुबळे तर म्हणे गांवाची काळजी जायाचें मोती मुरडस किती, घटकाभरान् काढून घेती बाबू जेवले, पत्तर पालथे काढ भटणी, पिठा रोस बाजरी काढ, तूर पाड एका ठायीं बसूं जाणे, त्यास उठ कोण म्हणे आतां मी जेवले, हातीपायीं रेवलें जेवले, (आणि) हातीं पायीं डेवले बाबू जेवले, पत्तर पालथें केलें किती तरी पत्रावळी आधीं द्रोणा, तो जांवई शाहणा आपला दोष सोड, मग दुजाची खोड काढ अल्ला जाला पीर मेला काढ कुडव पीर जाला अल्ला मेला काढ कुडव गरीबाला द्यायचें किती नि फाटलेल्याला शिवायचें किती दुबळयाला द्यावें किती, फाटक्याला शिवावें किती? फाटक्याला शिवावें किती, आणि दुबळयाला द्यावें किती? कर्माच्या गती, सांगाव्या किती मोत्यांला ढाळ किती असतो मशालीपुढें दिव्याचें तेज किती? कितना कितले बेसेबां کوٗتاہ எத்தனை কিমান কত ਕਿੰਨ੍ਹੇ କେତେ કેટલું शिंक म्हणे मी जोशी, पाद म्हणे मी परदेशी अहो म्हणे बाईल कराना, तर म्हणे तुम्हीच व्हा ना? नेसतां येईना म्हणे लुगडें तोकडें, नाचताम येइना म्हणे अंगण वाकडें दुखतें पोट, म्हणे कवाड लोट धर्माची डाळ, म्हणे पाखडून घाल नेसतां येईना म्हणे लुगडें आंखुड नेसतां येईना म्हणे लुगडें तोकडें पाय धू, म्हणे तोडे केवढयाचे एवढ्याशा पुराणाला वाटावें किती, आणि नकट्या नाकानें नटावें किती? शेरभर पुरणाला वाटावें किती आणि नकटया नाकाला नटावें किती पडक्या भिंतीला लिंपू किती, म्हातारा नवरा जपूं किती? कोळसा किती उगाळला तरी काळाच लोकाचें तट्टू, किती मी नटूं पाय धू, सांखळ्याचें वजन किती सुस्वरीबाई ! तुझी पाठ किती मऊ आपण नागवी, (नी) म्हणे पाहणारे लबाड उडीद म्हणे मी कठीण, माझा दाणा काळा एक उद्यां म्हणे, तर दिवस दुणे सांगी तर सांगी, म्हणे वडाला वागीं असें बसावें, कोणी न म्हणे ऊठ दळतांना घट्टा पडला, म्हणे मी भला वागविला तुका म्हणे भोग सरे । गुणा येती अंगारे ॥ तुका म्हणे वादें। वायां गेलीं ब्रह्मवृंदें॥ बसूं जाणे त्याला ऊठ कोण म्हणे बारा वर्षै शेला विणला, म्हणे राजाच्या दफणाला लुटलासरे परटा, (तो म्हणे) लुटल्या आयाबाया बैल गाभणा, तर म्हणे नववा महिना बोडकी आरशांत पाहे । सहदेव म्हणे कांहींतरी आहे ॥ बोलूं जाणे त्यास फट कोण म्हणे भटो, बाईल करा, तर म्हणे तुम्हीच व्हा रेडा रेडा, म्हणे थोडी धार काढा भिकेची भाकरी आणि म्हणे शिळी कां? नाक कापलें तर म्हणे भोंक आहे निजतां आला मोहो। वीतां म्हणे मेला गोहो॥ पाटीलबुवा! बायको करा तर म्हणे तुम्हीच व्हा (पांचट) पाणचट गुणाची, म्हणे मी पुण्याची पांच शेर (पांचशें) पुतळी, म्हणे शेरभर सुतळी आपणाच्या पायाक बारा पोंती, दुसर्यांच्या किती? आल्यावरी विपत्ती, कळे मैत्री आहे किती किती चाललें भराभर, तरी दोन पावले बरोबर किती चालसी झराझर, तरी दोन्ही पाय बराबर कच्च्या पायावर बांधलेली इमारत किती दिवस टिकणार? सांगितलेली बुद्धि, बांधलेली सिदोरी किती दिवस पुरणार? सांचलेलें पाणी, किती दिवस देईल धणी अपनष्टपती आनि बाईल नासिल्ल्याक भुरगी किती बकर्याच्या आई! किती काळजी करशील बाई! ఎంత ಎಷ್ಟು എത്ര आपली आणास आगेना, दुसर्यास म्हणे नीट कां वागेना एका नाकपुडींतून दोन शिंका, सहदेव म्हणे शकून निका सर्व रामायण सांगितलें तरी म्हणे रामाची सीता कोण सात शिदोरी खाई तरी माय म्हणे माझी गोपी रोडेली असतां कोणी ठक, न म्हणे मी आहे देख अभाग्या हें काय करतोस? म्हणे कपाळ बडवून घेतों दाढीला आग लागली, म्हणे माझा दिवा लाऊन घेऊं द्या दुरुन डोंगर साजरे आणि म्हणे माझें घर बरें Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP