पद १ लें
रामा रघुनाथा । असो हा तव चरणीं माथा ॥धृ०॥
वाम जानुवरी वामलोचना, शोभतसे सीता ॥रामा०॥१॥
भवभय वारुनि आत्मकृपेनें, भक्तांवरदाता ॥रामा०॥२॥
करुणासागर या जगताचा, तूंचि पिता माता ॥रामा०॥३॥
तुज वांचुनि मज कोणि नसे या, संसारीं त्राता ॥रामा०॥४॥
मामा काका कोणि न पावति, येइं प्रभो आतां ॥रामा०॥५॥
सुख झालें बहु कृष्णसुताला, नाम तुझें गातां ॥रामा०॥६॥
पद २ रें
रक्षाया दासाला रे । रघुपती दयाघन आला रे ॥धृ०॥
वामांकावरि जानकि सुंदरि । जनक नृपाची बाला रे ॥रघु०॥१॥
कुंदरदन आनंद सदन प्रभु । पावे निज भजकाला रे ॥रघु०॥२॥
विजय पताका लाउनि संगें । घेउनि हनुमंताला रे ॥रघु०॥३॥
रत्न जडित सिंहासनिं शोभे, सुखकारी जगताला रे ॥रघु०॥४॥
इंदुवदन अति सुंदर कंठीं । नवरत्नांची माला रे ॥रघु०॥५॥
स्मरतां वाचें नाम जयाचें । कंप सुटे कलिकाळारे ॥रघु०॥६॥
भव भय हारक नत जनत तारक । स्फुरवित आत्मसुखाला रे ॥रघु०॥७॥
पीतांबरधर जननि जनकवर करित शत्रु दमनाला रे ॥रघु०॥८॥
अचलि अयोध्या नगरि करूनी । सुख दे कृष्णसुताला रे ॥रघु०॥९॥
पद ३ रें
येइं रघुराया आतां नमन चरणा ॥धृ०॥
कृपा करुनियां वारीं जनन मरणा । गोड नाम तुझें भव सागर तरणा ॥चाल॥ पावसि भक्तां संकटिं तूं हा, निश्चय अंतरीं मला । भक्ति तुझी मज अखंड देईं हेंचि मागतों तुला । संत समागम प्रीति व्हावि निज भेटि पुरविं हेतुला ॥पूर्वचाल॥ कृष्ण जगन्नाथात्मजा तारीं तूं शरणा ॥येइं रघुराया०॥१॥
पद ४ थें
रघुराज सदय तारक मज तुजविण कोणि नाहीं ॥तुजविण को०॥धृ०॥
धन सुतदारा मोहपसारा । चंचल असुरवद वाटत सारा । दशरथ नंदन वंदन प्रभुमति मंद मी पाहिं ॥प्र० म०॥१॥
सीता रमणा संकट हरणा । करितों निशिदिनिं नामस्मरणा । निजपदपंकज रंक दयाळा भेट लवलाहिं ॥द०॥रघु०॥२॥
संत कृपाळा नतजन पाळा । तव दर्शन भयदायक काळा । नित्यनिरंजन मुनिमनरंजन रंगलों पायीं ॥द०॥रघु०॥३॥
येइं उदारा जगदोद्धारा । भवभय वारुनि दे पदिं थारा । षड्रिपुकंदन रविकुलमंडन तूंचि सुखदायी ॥द०॥रघु०॥४॥
स्मरहर शरणा भक्ताभरणा । कृष्णतनय रत अविरत चरणा । प्रीति अहैतुक देइं कौतुक पाहसी कायी ॥द०॥रघु०॥५॥
पद ५ वें
जाउं चला पाहुं रघुराया या या या तुह्मी ॥धृ०॥
प्रीति धरा नामीं । साधन हें नामीं । त्रिजगाचा जो स्वामी ॥ या या या तुह्मी ॥जा०॥१॥
गुंतुं नका कामीं । प्रभु नेइल सुखधामीं । अर्पित या देहा मी ॥ या या या तुह्मी ॥जा०॥२॥
ठेविल आरामी । ब्रीदचि हे रामी । कृष्णसुतांतर्यामि ॥ या या या तुह्मी ॥जा०॥३॥
पद ६ वें
मुनिजन हितकरी निरंतर पाहुंया चला । श्रीराम दयाघन चिन्मय अवतारी ॥धृ०॥
जय राम कृसःण हरि विठ्ठल विठ्ठल म्हणा । नाशिवंत हा जडभार अंतरीं गणा । हे कोणि न पावति अंतकाळिं आपणा । गृहधन सुत नारी ॥निरंतर पाहुं या चला॥मुनि०॥१॥
प्रभु तारक शेवटिं निश्चय हा मनिं खरा । धरुनियां तयाचे वंद्य चरण तुह्मिं वरा । भवसागर दुस्तर नाम तरीनें तरा । चाप बाण धारी ॥निरंतर०॥मुनि०॥२॥
आनंद रूप जो कृष्णात्मज मनिं वसे । हें विश्व तयाला तद्रूपचि दिसतसे । हे खूण विषयीजन ओळखती तरि कसे । सुखमय व्यवयारीं ॥निरंतर पाहुं या चला॥मुनि०॥३॥
पद ७ वें
भवताप हरुनि निष्पाप करित भजकांला । शरचापधारी श्रीरामदयाघन आला ॥धृ०॥
शिरिं मुकुट कुंडलें कंठिं विराजत माळा । वामांकि बैसली जनक नृपाची बाळा ॥चाल॥ जन सर्व अयोध्यावासी पातले । जे चिन्मय परमानंदें मातले । श्रीराघव हृदयप्रेमा आंतले ॥पूर्वचाल॥ जय राम राम हा नाम घोष बहु झाला । स्त्री बाळ युवाचा स्वर चुंबित गगनाला ॥भव०॥१॥
लखलखित प्रकाशे, पुष्पक यानामाजी । निजपद रत दासां स्वरुप सुखामृत पाजी । बहु जन्म भाग्य चित्कळा उघडली आजी । भवभीति निमाली वृत्ति विराली माझी ॥चाल॥ मज कोण सोडविल ‘ रामा ’ वांचुनि । फळ काय सेवुनी; कामा वांचुनी । बोलेल कृष्ण हरि नामा नाचुनि ॥पूर्वचाल॥ यद्दर्शन पुण्यें सत्य कृष्णसुत धाला । अवलोकिन सहजानंदरूप जगताला ॥भवो॥२॥
पद ८ वें
चला पाहुंया कोटि मदन सम सुंदर दशवदनारी ॥धृ०॥
सव्यभागीं सौमित्र जानकी वामजानुवरि नारि ॥जानकी॥ कपि पति सुग्रिव नीळ नळादिक चालति वानर हारि ॥मागुनी॥ मंदस्मित शिबिकासनिं सन्मुख चिन्मय हृदयं विहारि ॥राघव॥ सच्चित्सुखमय निर्विकार परि भक्तांस्तव अवतारि ॥जाहला॥ चरणिं शरण रत दास जनाचा दुस्तर हा भव तारि ॥भयंकर॥ नाम जपत जयराम म्हणुनियां रात्रंदिवस कामारि ॥जयाचें॥ चापबाणधर सन्मन सज्जन त्रासदायकां मारी ॥निरंतर॥ कृष्णजगन्नाथात्मज केवळ असंग या संसारीं ॥फिरतसे॥ प्राप्त विषय भोगुनि निजरूपीं सकळ वासनासारि ॥उठतिज्या॥चला०॥१॥
पद ९ वें
करुनी विचार व्हा भवपार सदय राघव चरण अंतरीं धरा ॥धृ०॥
निजभजकांचें, करि हित साचें जो ॥ व्यर्थ हे प्रयास, कां तयास । वरुनि जानकीजीवन नाम हें स्मरा ॥क०॥१॥
सदन सुखाचें, आत्मजनाचें जो ॥ हरुनि अपाय, जो बापमाय । रक्षित स्वपद निरत पाहुं त्या जरा ॥क०॥२॥
जिवन जिवाचें ध्यान शिवाचें जो ॥ दावुनि उपाय, चिन्मय काय । मिळवि निज स्वरुपिं कृष्ण सुत खरा ॥क०॥३॥
पद १० वें
स्मरुनि श्रीराम तो सुखधाम नाम गाउं तयाचें जाऊंया चला मिळुनि ॥जा०॥धृ०॥
धन सुत जाया, करिति अपाया रे । दंडि यमराय, करिसि हाय । सार्थक करुनि घे नर जन्म लाधला ॥स्म०॥१॥
दृष्य पसारा, दवडुनि सारा । निवडुनि एक, आपण साक्षि व्यापक, धरुनि खूण साधुं चित्कला ॥स्म०॥२॥
सुखमय काया, भज रघुराया रे । करुनि उपासना, निर्वासनामय कृष्णसुतासि लाभ जाहला ॥स्म०॥३॥
पद ११ वें
रघुराज दयाघन हो कैवारी दासांचा । पुरवि मनोरथ साचा ॥धृ०॥
छलक असुर जन वधुनि हृदयिं करि उदय निजस्वरुपाचा ॥रघु०॥१॥
निर्विकार स्वरुप मुळिंचा । परि निज भक्तांला रक्षाया जो आला । रघुकुळिं जन्मा करुनि गुणाश्रय आईबाप जगाचा ॥रघु०॥२॥
तोडिं पाश जो संसृतिचा प्रेमें ज्यासी ध्यातां । नाम मुखानें गातां झाला भोळा शंकर शीतळ गेला दाह विषाचा ॥रघु०॥३॥
स्वामि कृष्णात्मजयाचा दाविं सुखधामा । पुरवुनि सर्वहि कामा । स्फुरवुनि स्वरुपानंद सदोदित हेतु नुरवि विषयांचा ॥रघुराज०॥४॥
पद १२ वें
राघव जानकिसह प्रभु पाहुंया । जाऊंया, जाऊंयारे जाऊंया, अखंड तेथें राहूंया ॥जा०॥धृ०॥
दशवदनारी । दासांहितकारी । त्याचेंच दर्शन आम्हीं घेऊंया ॥जा०॥३ दां, अ०रा०जा०॥१॥
नारद तुंबर । असंख्य ऋषीवर । बैसले तो थाट आजि लाहूंया ॥जा०॥३ दां, अ०रा०जा०॥२॥
जो भवभंजन । करी मन रंजन । अहर्निशीं नाम मुखें गाऊंया ॥जा०॥३ दां, अ०रा०जा०॥३॥
कृष्ण तनय धणी । एक वचनपणी । तयाच्या चरणीं चित्त वाहूंया ॥जा०॥३ दां, अ०रा०जा०॥४॥
पद १३ वें
जानकिजीवना येउनि तारीं । भारीं श्रमलों या संसारीं झडकरिं ॥धृ०॥
दिनयामिनि कामिनि चिंतुनि । गेलों गृहदारीं या गुंतुनि । कष्टविला मज सर्वहि तंतुनि । अंत नको पाहूं तूं माझा ॥सदया दशवदनारी॥जान०॥१॥
ब्रह्मादिक येउनि तुज स्तविति । वारंवार पदासी नमिति । गाती नाम तुझें त्यां नमिति । पावें या दीनांच्या काजा ॥हें संकट प्रभु वारीं॥जान०॥२॥
वामांकि तुझ्या वैदेही । शोभत वैजयंति ती देहीं । सत्संगति बा मजला देईं । तूं एकचि कैवारि माझा ॥निजदासां हितकारी॥जान०॥३॥
तूं तारक निज भजकांचा । त्रिजगाचा पालक साचा । हा निश्चय जाण मनाचा । दाखविं तव सद्भक्त समाजा ॥कृष्णसुता उद्धारीं॥जान०॥४॥
पद १४ वें
दशवदनारी सिंहासनावरि दासांचा कैवारी । शोभतसे भारी ॥धृ०॥
वाम भागिं जनकजा सीतानारी । ज्यासि घ्यात दिनरात मदनारी । निज भजकांसाठिं जो अवतारी । ज्याचें अहर्निशी नाम । गाता विपद विराम । होय अखंड आराम । पारक जो या संसारीं ॥दश०॥१॥
नाचति सन्मुख वानरांच्या हारी । नित्य पदीं रत त्यांचा हितकारी । दिन रजनिं त्यां स्वस्वरुपीं सारी । हरुनिया रिपुकाम । पुरवुनि सर्व काम । दावूनिया सुखधाम । करुणेनें प्रभु उद्धारी ॥दश०॥२॥
सदा कृष्ण तनयासि सुखकारी । जया व्यसन कैकयिसुत वारी । जोडुनियां कर पुढें अखयारी । कंठीं वैजयंती दाम । तनु कमनीय श्याम । मुनि गणांचा विश्राम । राजीव लोचन भवहारी ॥दश०॥३॥
पद १५ वें
आजी सर्व आम्हीं अयोध्येसी जाऊं । सिंहासनिं रघु राजाराम सितापति पाहूं ॥धृ०॥
ध्यान तयाचें हृदयी साचें, धरुनियां नाम मुखी गाऊं ॥सिंहा०॥१॥
जो सुखकारक भवभय हारक । अखंड तेथेंचि राहूं ॥सिंहा०॥२॥
सोडुनियां आपपर । जोडुनि उभयकर प्रार्थुनि तत्पद लाहूं ॥सिंहा०॥३॥
नष्ट हा संसार खोटा । व्यर्थ आयुष्याचा तोटा । होती कष्ट होइल ते साहूं ॥सिंहा०॥४॥
वदत कृष्ण तनय । आजी भाग्याचा उदय । आमुचा यास्तव देह वाहूं ॥सिंहा०॥५॥
पद १६ वें
रत्नजडित आसनि रविकुलमणि राम् । मुनी जनांचा विश्राम दासांचा पुरवी काम ॥धृ०॥
कंठीं वैजयंति शोभे, अति कमनीय दाम । गातां अहर्निशीं नाम । करी विपद विराम ॥रत्न०॥१॥
ज्याची तनू लखलखित, प्रकाशमान श्याम । देतो भजकां आराम । दावूनियां सुखधाम ॥रत्न०॥२॥
दास कृष्णात्मज याचे हरी, षड्रिपु काम । प्रभु आनंदाचें धाम । पाहूं चला पूर्ण काम ॥रत्न०॥३॥
पद १७ वें
राम सिंहासनिं पाहिला नयनिं वामभागीं जानकि आईबाप जगताचा ॥धृ०॥
सुग्रिवादि वानर जोडुनियां कर उभे । तैसाच बिभीषण तो आदर्श घेउनियां जेथ तेथ भजन जय रामकृष्ण हरी जन सर्व वरिति पथ निज स्वहिताचा ॥राम०॥१॥
लक्ष्मणादि तिष्टति पाठी आनंदाचे गाभे । पुढें अंजनीचा सुत नाचत गाउनिया । स्वर्गींहुनी सुपुष्पवृष्टी होत सर्वांतरी । कायवर्णूं मंटप सौवर्णलतांचा ॥राम०॥२॥
वसिष्ठादि ऋषीवर बैसले ते सभें तनु मन धन पूजा करिती वाहुनियां । दर्शनासि येति नित्य बहुत नर नारी । भवहारी राघव भ्रम हरित नतांचा ॥राम०॥३॥
नव रत्नहार कंठीं राघवाचा शोभे । लाजे दिनमणी बा तो प्रकाश पाहुनियां । कौसल्येचा नंदन धनुर्बाण ज्याच्या करीं । मोक्षदानि आणिक अभिमानी संतांचा ॥राम०॥४॥
ऐसा लाभ अनंत कोटिपुण्येंच हा लाभे । घोंटूं दिन यामिनी हा येथेंचि राहुनियां । विनवि कृष्णात्मज हस्त जोडुनियां परी । करी देह अर्पण राघवासि स्वताचा ॥राम०॥५॥
पद १८ वें
सिंहासनि रघुराज बैसला जानकि अंकीं घेउनियां । आनंद बहू झाला मातें ऐशा प्रभुला पाहुनियां ॥धृ०॥
भक्तराज श्रीनारद तुंबर नाचति नामा गाउनियां । पार्वतीश ब्रह्मादिक निर्जर सेवा करिती राहुनियां ॥सिंहा०॥१॥
संन्मुख तिष्टत अंजनिचा सुत भक्ति रसामृत सेवुनियां । नाम गाती प्रेमें त्यांचें संकट वारी धांवुनियां ॥सिंहा०॥२॥
आनंदित सनकादिक योगी असती यत्पद लाहुनियां । जोडुनिकर कृष्णात्मज नमितो निजदेहाला वाहुनियां ॥सिंहा०॥३॥
पद १९ वें
आनंदघन हा सदय प्रभु ॥धृ०॥
आनंद भव बंध हरुनियां । पुरवि मनोरथ दशरथ नंदन ॥आ०॥१॥
स्वपद निरत जन नंदवि निशिदिनि । प्रेमें कर जोडुनि करुं वंदन ॥आ०॥२॥
विषयवासना गंध नुरवि जो । चिन्मय मूर्ति दशमुखकंदन ॥आ०॥३॥
मंदहसित मुख कृष्णतनय सुखदायक जो । चर्चित तनु चंदन ॥आ०॥४॥