पीठ दान
देवता विसर्जनानंतर पूजेवरील तांब्याचे तांबे वगैरे स्थापन केलेले देवतांचे पीठ आचार्यास दान द्यावे.
अनेन इदं आवाहित पीठानि आदेय विवर्जितानि कलशादितानि कर्मकर्त्रे आचार्याय तुभ्यमहं संप्रददे ।
उदक सोडावे.
यजमानाने म्हणावे - प्रतिगृह्यताम्‍ ।
आचार्याने म्हणावे - प्रतिगृण्हामि ।
अग्नीचे विसर्जन - गच्छ गच्छ सुरश्रेष्थ स्वस्थाने परमेश्वर । यत्र ब्रह्मा दयोदेवस्तत्र गच्छ हुताशन । अग्निं विसर्जयामि ।
वायव्य कोनातील विड्यावर उदक सोडावे.
श्रेयः संपादनम्‍
आचार्याने वरणक्रमाने यजमानाकडून श्रेय संपादन करवावे.
यजमान - आचार्यादिभ्यः सग्रहमख व मूल (आश्लेषा/ज्येष्ठा) जननशांति कर्मणः श्रेयोग्रहणं करिष्ये ।
उदक सोडावे.
आचार्यः शिवाआपः संतु इति यजमान हस्ते जलं क्षिपेत्‍ । आचार्याने शिवा आपः संतु
म्हणत यजमानाच्या हातावर पाणी घालावे.
सौमनस्यमस्तु पुष्पं० । अक्षतंचारिष्टंचास्तु । अक्षतान्‍ ० । दीर्घमायुः श्रेयः शांतिः पुष्टिश्चास्तु । पुनर्जल । भवन्नियोगेन मया मूळ (आश्लेषा/ज्येष्ठा) जननशांति कर्मणि यत्कृतं जप होमादि तदुत्पन्नं यच्छेयस्तत्तुभ्यमहंसंप्रददे । तेनत्वं श्रयस्वी भव । सचतथास्तु इति यजमान वदेत्‍ । एवं ब्रह्मादयः ।
आचार्यांनी यजमानास द्यावयाचा आशीर्वाद
दिवा वा यदिवा रात्री विघ्नशांतिर्भविष्यति । नरनारी नृपाणां च भवेद्‍ दुःस्वप्न नाशनं । ऐश्वर्यं अतुलं तेषां आरोग्यं पुष्टिवर्धनं । ग्रहनक्षत्रजाः पीडा तस्कराग्नि समुद्भवं । ताः सर्वाः प्रशमं यांति व्यासो ब्रूते न संशयः । फलेन फलितं सर्वं त्रैलोक्यं सचराचरं । तस्मात्‍ फल प्रदानेन सफलास्यु मनोरथाः । सकल मनोरथाः सफलाः संतु ।
आशीर्वादाचे आणखी काही मंत्र
१) श्रीर्वर्चस्व मायुष्य मारोग्यमाविधात श्रेयमानं महीयते ।
धान्यं धनं पशुं बहुपुत्रलाभं शत संवत्सरं दीर्घ मायुः ।
२) अवनीकृत जानुमंडलः कमल मुकुल सदृशं अंजलिं शिरस्याधाय दक्षिणेन पाणिना सुवर्ण पूर्ण कलशं धारयित्वा आशिषः प्रार्थयते एताः सत्या आशिषः संतु । दीर्घा नागा नद्यो गिरयस्रीणि विष्णुपदानि च तेन आयुः प्रमाणेन पुण्याहं दीर्घमायुरस्तु ।
३) अहरहरनवद्यं धूर्जटेः स्तोत्रमतेत्‍ पठति परम भक्त्या शुद्धचित्तः पुमान्‍ यः ॥ सभवति शिवलोके रुद्रतुल्यस्तथाऽत्र प्रचुरतरधनायुः पुत्रवान्‍ कीर्तिमांश्च ॥
शांतीकर्म विधी पूर्ण झाल्यानंतर स्थापित देवतांच्या कलशांतील पाणी गाळून ते आंघोळीच्या पाण्यास मिसळून बालकास स्नान घालण्यास सांगितले आहे. तसेच बालकाच्या ओंजळीत गहु व गूळ घालून ( किंवा बालक लहान असल्यास आई/वडिलांनी ) गाईस खायला घालण्यास सांगितले आहे.
। शुभं भवतु ।