शुद्ध निरामय, निर्व्याज आनंदा,
कोठे तू सुह्रदा गेलास रे?
जीवनामार्गात पसरे अंधार
तुटता आधार तुझ्या सख्या,
तुझिया सांगाती गेला तो उल्हास
उदास उदास भासे मला !
भविष्यकाळीच्या अंधुक साउल्या
मजल्या वाकुल्या दावितात
ये रे जिवलगा, धरी माझा हात
हासत सोबत करी मला