काय जीवनाचे केले मी सार्थक !
करूनी नाटक दाखविले
कुणी केले टाळ्या पिटूनी कौतुक
त्यांना ते ठाऊक खरे खोटे
मुळातच होते थोडे भांडवल
होता तो केवळ मूर्खपणा
फसलो स्वतःला मानून शहाणा
अंगाशी बहाणा परी आला
नाटकी मी, नका भुलू माझ्या सोंगा
भीड नको, सांगा खरे खोटे !