कलिं सभाजयन्त्यार्या गुणज्ञाः सारभागिनः ।
यत्र संकीर्तनेनैव, सर्वः स्वार्थोऽभिलभ्यते ॥३६॥
अवधारीं राया सर्वज्ञा । धन्य धन्य कलियुग जाणा ।
जेथ सर्व स्वार्थ हरिकीर्तना । नामस्मरणासाठीं होती ॥३॥
कलियुगीं दोष बहुत । केवीं कीर्तनें होय स्वार्थ ।
तेथें दोषत्यागें जे गुण घेत । ते नित्यमुक्त हरिकीर्तनीं ॥४॥
हरिकीर्तनें शुद्ध चित्त । दोषत्यागें गुण संग्रहीत ।
ऐसे सारभागी कलियुगांत । परममुक्त हरिकीर्तने ॥५॥
कलीच्या गुणांतें जाणते । नामें मोक्ष जोडणें येथें ।
जाणोनि करिती कीर्तनातें । ते जाण निश्र्चितें नित्यमुक्त ॥६॥
कलियुगीं हेंचि सार । नाम स्मरावें निरंतर ।
करिती नामाचा निजगजर । ते मुक्त नर नृपनाथा ॥७॥
(संमत श्र्लोक) ध्यायन्कृते यजन्यज्ञैस्त्रेतायां द्वापरेऽर्चयन् ।
यदाप्नोति तदाप्नोति कलौ संकीर्त्य केशवम् ॥
कृतयुगीं शमदमादिसाधन । त्रेतायुगीं वेदोक्त यज्ञ ।
द्वापरीं आगमोक्त पूजन । तंत्रविधान विधियुक्त ॥८॥
यापरी त्रियुगीं जना । परम संकट साधना ।
करितांही परी मना । अणुमात्र जाणा उपरमु नव्हे ॥९॥
तीं अवघींच साधनें । कलीनें लाजविलीं कीर्तनें ।
जेथ गातां नाचतां आपणें । वश्य करणें परमात्मा ॥४१०॥
आखरीं हुंबळी गुणें । ऐकतां गोवळांचें गाणें ।
देव भुलला जीवेंप्राणें । त्यांसवें नाचणें स्वानंदें ॥११॥
कृष्णा कान्हो गोपाळा । या आरुष नामांचा चाळा ।
घेऊन गर्जती वेळोवेळां । तेणें घनसांवळा सुखावे ॥१२॥
तेणें सुखाचेनि संतोषें । देवो परमानंदें उल्हासे ।
एवं कलियुगीं कीर्तनवशें । भक्त अनायासें उद्धरती ॥१३॥
कीर्तनआवर्तनमेळीं । जळती पापांच्या वडवाळी ।
भक्त उद्धरती तत्काळीं । हरिनामें कलि दाटुगा ॥१४॥
कलियुगीं हेचि थोरी । नामसंकीर्तनावारी ।
चहूं वर्णां मुक्त करी । तेथ न विचारी स्त्री शूद्र ॥१५॥
वेदु अत्यंत कृपणु जाला । त्रिवर्णांचे कानीं लागला ।
स्त्रीशूद्रादिकांसी अबोला । धरूनि ठेला अद्यापि ॥१६॥
तें वेदाचें अतिन्यून । उद्धरीं हरिनामकीर्तन ।
स्त्री शूद्र अंत्यज जन । उद्धरण हरिनामें ॥१७॥
कीर्तनें स्वधर्मु वाढे । कीर्तनें स्वधर्मु जोडे ।
कीर्तनें परब्रह्म आतुडे । मुक्ति कीर्तनापुढें लाजोनि जाय ॥१८॥
कीर्तनानंदें चारी मुक्ति । हरिभक्तांतें वरूं येती ।
भक्त त्यांतें उपेक्षिती । तरी पायां लागती दास्यत्वें ॥१९॥
एवढी कलियुगीं प्रचीती । कीर्तनाची परम ख्याती ।
राया जाण गा निश्र्चितीं । विकल्प चित्तीं झणें धरिसी ॥४२०॥
कृतत्रेताद्वापारासी । निषेधु नाहीं नामासी ।
कलियुगीं नामापाशीं । चारी मुक्ती दासी स्वयें होती ॥२१॥