कोणी जेव्हां असेल । तेव्हां त्यासी उबग होईल ॥
मीतूंपणाचा तुटेल । संबंध जेव्हां ॥३१॥
तरी मी तूंपणा काय आहे । ममतारुपें न साहे ॥
मायामोहें नाश होये । योगाभ्यासीं ॥३२॥
माया निर्मोह करावी । उबगलेपणेंची असावी ॥
आज्ञा वंदिता धरावी । प्रीतीसूत्रें ॥३३॥
प्रीतिपात्र आज्ञाभंग । करोनि हो पाहे निः संग ॥
संग करितां आकाशमार्ग । पाहणें लागें ॥३४॥
अवकाशाचे पोकळी । एक जन्मली पुतळी ॥
तिचे स्वरुपाची नव्हाळी । देखिली डोळां ॥३५॥
ते प्रत्यक्ष डोळा दिसे । कीं आकाश ओतिलें असे ॥
नभमंडळीं नीलिमा भासे । सत्तामात्रें ॥३६॥
सत्तामात्रेंचि पाहणें । अनुभवमात्रेंचि बोलणें ॥
शब्दमात्रें विश्वासणें । ऐसी दशा ॥३७॥
दशा झाली स्फुरदरुप । ऐसा सदगुरुप्रताप ॥
सिद्ध सायोज्याचा ओप । प्रगट दीप लाविला ॥३८॥
प्रगट लाविली दीपमाळा । तेणें प्रकाश झाला सकळा ॥
ब्रह्मांड व्यापुनी घननीळा । वेगळा कैसा ॥३९॥
वेगळेपणाचि नाहीं । वेगळे करावें ते काई ॥
सर्व भूतांच्या ठायीं । माझा मीच एक ॥४०॥