ग्रहण न करितां ग्रहण । नेत्रीं घालोनिया अंजन ॥
जैसें पायाळ दावीं धन । तैसे सज्जन बोलती ॥१७१॥
सज्जनाची स्फूर्ति ऐसी । बाधक नव्हेचि कवणासी ॥
परमार्थ वसिजे मानसीं । एकत्वासी साधक ॥१७२॥
साधक आणि सिद्ध पुरुष । एके स्थळीं रहिवास ॥
अपूर्ण पूर्णत्वाचा भास । निवेदीन आतां ॥१७३॥
पूर्ण तो अलिप्त स्वभावें । जैसें कमलपत्र बरवें ॥
जळीं असतां तोय न शिवे । पत्रालागीं ॥१७४॥
तेचि जीवनीं दर्दूर । वास करिती निरंतर ॥
रेंदा भक्षोनी बडिवार । बोलती शब्द ॥१७५॥
तैसें संसारबंधन । एक कळा भोगिती जाण ॥
सकळ कळांमाजी प्रवीण । वरद लक्षण साजिरा ॥१७६॥
ऐसा साजिरा सुयोगी । जो परमपदालागी भोगी ॥
त्रिविध तापाची धगधगी । ज्यासी वाऊगी स्पर्शेना ॥१७७॥
स्पर्श न होतां अलिप्त । योगमार्गे असोनि गुप्त ॥
गुप्त तेची प्रकट मात । श्रीगुरुसमर्थ म्हणोनी ॥१७८॥
सकळ घटांमाजि एक । पुरुष स्त्रिया नपूंसक ॥
मीच आहे परी प्रत्येक । वेगळा दिसे ॥१७९॥
एकही घट शून्य नाहीं । प्रकट घट तो माझा पाहीं ॥
माझी प्रचीत त्याचे ठायीं । जडली असे ॥१८०॥