शय [śaya] a. a. (-या,
-यी f. f.) [शी-अच्] Lying down, sleep ing (usually at the end of comp.); रात्रिजागरपरो दिवाशयः
[R.19.34;] so उत्तानशय, पार्श्वशय, वृक्षेशय, विलेशय &c.
यः Sleep.
A bed, couch; मायाशये शयाना मे नाद्यापि पुन- रुत्थिताः
[Bhāg.1.13.41.] A hand; सुन्दरीभिः शयाम्भोज- संवाहितपदं पुनः
[Śiva.B.2.91;] तदूरुकाण्डे सविलासमर्पितः शयः शयानेन सहानयामुना
[Rām. ch.2.49;] also used as a measure of length.
A snake, especially the boa.
Abuse, imprecation, curse.
A stake.