० पद १ लें
मळों न सके मळ हे सर्वथा । तेंचि निज निर्मळ तत्त्वतां ॥१॥ध्रु॥
अतिशुद्ध स्वरूप आपुलें । जें कां पूर्ण सहजचि संचले ॥२॥
विमळा अति विमळ परम । त्रिगुण कर्मारहित निःसीम ॥३॥
गुरूकृपें केशविं निर्मळ । आपेंआप येकलें केवळ ॥४॥
० पद २ रें (घाटी- वासुदेव)
रविपरीस अति सोज्ज्वळ । जें चंद्राहुनि बहु सीतळ ।
जें अनादि-सिद्ध निर्मळ । जेथें हरपे समुळ गा ॥१॥
तें स्वरूप वासुदेवाचें । माझें हृदयि बिंबले सांचे गा ॥ध्रु॥
जें मंगळा निज-मंगळ ॥ जें गुह्यांचे गुह्य केवळ ।
जे निष्कामघाम निष्कळ । जे अनंत तरुचें फळ गा ॥२॥
जें अगम्य आगोचर । जें ब्रह्मादिकांसी पर ।
जें निजात्मसिद्धीचें घर ॥म्हणे केशव निरंतर गा ॥३॥
तें स्वरूप वासुदेवाचें ॥
० पद ३ रें
देह रांहो अथवा जावो । परि आम्ही कोठें न जावों ॥ध्रु॥
देह जन्मतां नयो आम्ही जन्मा । नाशतांचि नाश नाही आम्हां ॥१॥
देहेंद्रिय होतां घडमोडी । आमुच्या स्वरूपीं न पडे वोढी ॥२॥
गुरुकृपें केशवी पाहीं । आमुच्या स्वरूपीं येणें जाणें नाहीं ॥३॥
० पद ४ थें
अजि भुवनसुंदर राम देखिला । सखा पूर्ण सकळकाम देखिला ॥ध्रु॥
मन माझें सखीय सुख पावलें । रूप लक्षीतां निज० पद फावलें ॥१॥
भवतापविमोचन देखिला । राम राजीवलोचन देखिला ॥२॥
गोपिनाथ मुरलीधर देखिला । देवराज रमावर देखिला ॥३॥
मायारात्रि-हरण-दीप देखिला । स्वामी माझा यादवभूप देखिला ॥४॥
आत्माराम हृदयवासी देखिला । म्हणे केशव आनंदराशि देखिला ॥५॥