न ामधारकउवाच ॥ आसाद्यभगवान्भीमांततः किमरोत्प्रभुः ॥ श्रद्दधानायमेशंसदुर्ग्रहंतस्यचेष्टितम् ॥१॥
सिद्वउवाच ॥ गांधर्वनगरेभीमामरजासंगमेशुभे ॥ कृष्णापंचनदीयोगतुल्येतस्थौजगत्प्रभुः ॥२॥
स्थित्वात्रगुप्तभावेनतत्रत्यब्राह्यणालयं ॥ गत्वाभिक्षांययाचेसौभक्तोद्वरणहेतवे ॥३॥
दीनभाविकसद्विप्रदत्तभिक्षाप्रियंद्विजाः ॥ श्रीविद्याढयाहसंतिस्मश्रीशंभक्तिप्रियंहरिं ॥४॥
यथार्केप्रसरत्यभ्रछंनेपिद्योतइद्यथा ॥ सम्पुटस्थितकस्तूरीगन्धस्तद्वद्वरेर्गुणाः ॥५॥
एकदादीनवित्रस्यगेहेच्युतरदांवशां ॥ महिषींप्रेक्ष्यसप्राहब्राहणींदेहिमेपयः ॥६॥
साप्राहेयंवशाभारवाहिनीनासिकागुणा ॥ योगक्षेममितोस्माकंजन्मतोऽपिलुलायवत् ॥७॥
मृषामावदतांदुगध्वाक्षीरंदेहीतिभाषिता ॥ गुरुणापिवशांदुग्ध्वाकाष्ठपात्रलभत्पयः ॥८॥
विस्मितासार्पयत्तस्मैकोष्णंकृत्वापयोमुदा ॥ पीत्वाक्षीरंययौप्रेम्णाश्रीगुरुःसंगमंद्रुतम् ॥९॥
ततएत्यगृहेशोऽदःश्रुत्वासस्त्रीकएत्यतं ॥ गुरुंसम्पूज्यलब्धेष्टवरोह्रष्टोन्वगाद्रृहं ॥१०॥
अन्येद्युर्भारवाहार्थंवधामाहर्तुमागताः ॥ कृषीवलाःप्रेक्ष्यदोहंशशंसुर्द्राड् .नृपायतत् ॥११॥
नृपोप्याकर्ण्यवित्रात्तच्चतुरंगबलान्वितः ॥ गुर्वर्थंराजचिन्हानिगृहीत्वासंगमंययौ ॥१२॥
तमेत्यप्रणिपत्योचेदण्डवद्रद्रदाक्षरः ॥ पुलकांकितदेहोराड्दीनंमाम्पाहिकींकरम् ॥१३॥
श्रीगुरुरुवाच ॥ दण्डीवनचरोस्म्यंगभिक्षुस्त्वंसेनंयासह ॥ राजन्कस्मादिहानन्दसंरंभादागतोसिकिम् ॥१४॥
राजोवाच ॥ भवान्मायानरोभिक्षुर्नैवास्तिपरमेश्वर ॥ हित्वारण्यविहार्म्भोपावनंकुरुमेपुरं ॥१५॥
इत्थंश्रुत्वासकारुण्यमुदारंवाक्यमच्युतः ॥ तथेत्युत्त्काययौप्रेम्णापुरंपावनपावनः ॥१६॥
भेजेछत्रप्रकीर्णेराट्पादचारीसुखासने ॥ उपवेश्यगुरुंवित्रवाहितेतूर्यनिःस्वनैः ॥१७॥
वेदघोषंद्विजाश्वक्रुर्मागधास्तोत्रमुत्तमं ॥ जयघोषंतथात्पन्यएवंगोपुरमागतः ॥१८॥
गुरुःप्रत्यक्पथंपुर्याएत्याऽश्वत्थेभयंकरम् ॥ सब्रह्यराक्षसंशक्रंददर्शातींद्रियःप्रभुः ॥१९॥
तद्दर्शनात्रराद्रूत्वाप्रशांतोह्रवरुह्रसः ॥ गुरुंनत्वोद्वरहरेकुयोनेर्भेत्युवाचतं ॥२०॥
करस्तन्मूर्घ्रिविन्यस्तोगुरुणाथाभवत्रृवत् ॥ तमाहसंगमस्त्रानाछीघ्रंमुक्तोभविष्यसि ॥२१॥
इतिश्रुत्वानमस्कृत्यत्यगुरुंस्त्रात्वाससंगमे ॥ विहायभौतिकंकायंमुमुचेकर्मबन्धनात् ॥२२॥
द्दष्ट्रेदंराडभिष्टूयतस्माआम्रेडितोक्तिभिः ॥ पुरंनीत्वासुमठिकांनिर्मायास्माउपानयत् ॥२३॥
खेदंविनयतेस्मेशपूजारार्तिकगायनैः ॥ घोरंसांसारिकंप्रेम्णानित्यंतदनुगोनृपः ॥२४॥
आह्रिकंसंगमेभिक्षांग्रामेनिवसतिंमठे ॥ सकृत्वाभक्तवात्सल्याद्राण्निघ्रोभगवानभृत् ॥२५॥
श्रुत्वाश्रमानर्हचेष्टामस्यामंस्ताल्पधीर्यतिः ॥ भ्रष्टोयंदाम्भिकइतितंत्रिविक्रमभारती ॥२६॥
तज्ञ्ज्ञात्वाशेषह्रत्संस्थःसर्वसांक्षीजगत्प्रभुः ॥ भूपंप्राहाद्यगन्तव्यंनिन्दकार्दनहेतवे ॥२७॥
मत्रिन्दकोस्तिकुमसीग्रामेभिक्षुस्त्रिविक्रमः ॥ इतिश्रुत्वानृपोह्रष्टोगमनायोपचक्रमे ॥२८॥
सुपालकेतूवेश्यनृपचिन्हैःपरिष्कृतं ॥ श्रीगुरुंकुमसीग्रामंनिन्येराड्यप्रभारती ॥२९॥
नृसिंहध्याननिष्ठोपिसतदायोगिमायया ॥ सम्भूयचंचलमनाआजह्रस्तोतुमीश्वरं ॥३०॥
सुप्रसन्ननृसिंहेशदयाब्धेभक्तभावन ॥ कस्मात्तेद्यनसामीप्यंध्यानेस्तोष्येदयखभोः ॥३१॥
स्तुत्वैवंसनदीतीरेध्यानाज्ञ्ज्ञात्वास्थितंविभुं ॥ त्रस्तचिंत्तोभ्यगाद्रष्टुमचिंत्याव्यक्ताविग्रहं ॥३२॥
त्रिविक्रमोजवैनैत्ययोगिमायावृत्तांतरः ॥ उच्चावचान्यतीन्द्दष्ट्राभूरिशोमोहमापसः ॥३३॥
व्यालोकिपरितस्तेनसर्वेसंन्यासिरुपिणः ॥ ज्यायांसोपिकनीयांसःप्रशांतादण्डिनोमिताः ॥३४॥
आहेशोविस्मितंतंयंधिक्करोष्यदाम्भिकः ॥ भ्रष्टःसइन्मयोद्वाव्यमायामसिपरीक्षितः ॥३५॥
नृसिंहचिन्तकोसित्वंयतिधर्मसुशिक्षितः ॥ संन्यासीलोकविज्ञातःसंन्यस्तंब्रूहिकिंत्वया ॥३६॥
न्यस्तसूत्रशिखोदण्डीरागद्वेषाकुलांतरः ॥ वेषानुकारीसंन्यासीधर्मज्ञोवाभवेदपि ॥३७॥
दम्भिलक्षणजिज्ञासुरागतोस्म्यद्यकृत्स्त्रशः ॥ त्वंनृसिंहप्रसादेनविद्वंस्तद्वक्तुमर्हसि ॥३८॥
त्रिविक्रमउवाच ॥ प्रत्याहतमतिस्तेस्मिभगवत्नीशमायया ॥ नापिवक्तुंह्रषीकेशशक्यःपाहिदयानिधे ॥३९॥
प्रपत्नोस्त्मिक्षमस्वेशमंतून्मेध्यानपुण्यत ॥ साक्षाद्दृष्टंहितेधामनृसिंहोसिदयस्वभोः ॥४०॥
इतिस्तुवतितस्मिन्त्सभगवान्पूर्वरुपतः ॥ प्रादुरासीत्तथपुन्येसैन्यामंत्रीनृपःस्फुटं ॥४१॥
सैन्यमध्येस्थितंभूपवीजितंचत्रिविक्रमः ॥ विश्वरुपंस्वेनेत्रेणनशशाकापिवीक्षितुम् ॥४२॥
तमाहदुर्निरीक्ष्यंमेरुपंदिव्यद्दशापिते ॥ दर्शितंध्यानह्रष्टेनधामाथोपश्यलौकिकं ॥४३॥
ततःप्रशांतसंन्यासिरुपेणावस्थितंहरिं ॥ द्दष्टाप्रकृतिगःप्राहभगवंतंत्रिविक्रमः ॥४४॥
कायेनमनसावाचाकेवलैरिंद्रियैरपि ॥ असत्कृतोसिविश्वात्मान्मयात्वांक्षामयेद्यतत् ॥४५॥
धन्योस्मनुगृहीतोस्मिकृतकार्योस्मिदर्शनात् ॥ रुपंपुरार्जुनायेदंदर्शितंमेद्यतत्पुनः ॥४६॥
हरेविद्याप्रवाहेमांमज्जन्तंज्ञाननौकया ॥ कृपामरुत्संगतयास्वात्मरुपतटंनय ॥४७॥
तीर्त्वाविद्यानदींज्ञानप्लवेनपरमंपदं ॥ द्राग्यास्यत्रैवतिष्ठेतितमुत्त्काश्रीगुरुर्ययौ ॥४८॥
क्षणात्ससैन्यभूपेनसाकमेत्यमठंप्रभुः ॥ कर्ममार्गंततानेशश्विकीर्षुर्लोकसंग्रहं ॥४९॥
इतिश्रीगुरु०भीमामरजासंगमनिवासो०त्रयोदशोऽध्यायः ॥१३॥