तुटलेले दुवे - या लोकीं यशवन्त तोच कवि क...

या लोकीं यशवन्त तोच कवि की प्रेमाळ यद्वाक्सुधा
कण्ठांतूनि तुझ्या सुरेल निघतां रङगूनि जाऊ सभा;
होतां तींत निमग्न पार शमती नाना मनींच्या क्षुधा,
तन्द्री लागुनि ऊल्लसे चहुकडे काव्यात्मतेची प्रभा.
अर्धोन्मीलित लोचनांस दिसते मूर्ती तुझी गायिके,
अर्धोन्मीलित अन्तरीं दुमदुमे ऊन्मत्त तूझा स्वर -
अर्थाचा न करींच शोध तरिही तत्त्वास मी आऊकें,
सारें सुन्दर आणि मङगल दिसे, काही नसे नश्वर.
होऊ खण्डित गायनौघ तव तों - अन जाणवे स्तब्धता,
येती मागुनि अन्त्रांतुनि हळू तेव्हा ऊसासे किती !
जागी हो हुरहूर ती, कुणिकडे हो लुप्त विश्रब्धता ?
वाटे नन्दन, कल्पनीयच जरी खेंवीं धरीं तें क्षिती.
व्हाया धन्य मदीय शब्द कविता कण्ठांत तूझ्या फिरो,
देवी, दिव्य समागमीं कवन हें अतृप्ततेचें विरो.

८ मार्च १९३५