तुटलेले दुवे - मैत्रीचा सहजी निघे विषय त...

मैत्रीचा सहजी निघे विषय तो सम्भाषणौघामधी,
तच्चेतोनयनापुढे मग ऊभी राहुनि मित्राकृती
येतत्कण्ठ भूरूनि, तो मज म्हणे : “पूजार्ह त्याची स्मृती.
मृत्यूनेच दुराविलें जगिं तया, दुर्वार तो पारधी.
गेले दीस किती सुखांत असतां सङगें जिवाचा सखा !
गोष्टी बोलत ती पहाट कितिदा होऊनि गेली बरें !
दे अद्यापि अमूर्त सङगत मुकी तो पूर्वमैत्री स्मरे, -
आहे भाव तसाच गाढ अमुचा कृष्णार्जुनासारखा.”
झाला तो मग गप्प आणिक बघूं माझ्याकडे लागला,
जन्माचें मम होय नाटक असें शोकान्त, साङगूं कसें ?
डोळ्यांनी बघतों दुरूनि तुज तों जीवास काही ड्से,
योगांतील वियोग साहुनि पुरा हा जीव वैतागला.
ये तूझाच विचार निष्क्रिय यदा मी ऐकला रात्रिचा,
मित्राचा पुरवेल अन्त, न लगे केव्हाहि तो मैत्रिच.

१० ऑगस्ट १९२३