जार

{ jārḥ }

बर'/बड़ो (Bodo) WN

 noun  गोजाम समनि रुसनि राजा एबा खुंगिरि   Ex. 1917 माइथायसिमालागै रुसाव जारफोरा खुंदोंमोन

ONTOLOGY:

व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm জাৰ

ben জার

guj ઝાર

hin ज़ार

mal സാര്

pan ਜ਼ਾਰ

san जारः

urd ژار

हिन्दी (hindi) WN

   See : मर्तबान, ज़ार, यार

प्राचीन चरित्रकोश

जार n.  वृषजार देखिये ।

कोंकणी (Konkani) WN

 noun  जातूंत काडो बी घालून दवरतात अशें काचेचें व्हड आयदन   Ex. हो जार फळांच्या रोसान भरला

MERO STUFF OBJECT:

कांच

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

guj કરાબા

hin कराबा

kan ಮಡಿಕೆ

kas مَٹھ , کَرابا

mal സ്പടികജാര്‍

mar काचेचे भांडे

ori ବୋତଲ

pan ਕਰਾਬਾ

san अलाबू पात्रम्

tam பெரிய கண்ணாடி புட்டி

tel పెద్దసీస

urd قرابہ

A dictionary, Marathi and English

   A paramour, gallant, leman, amoroso.
   The secundines or afterbirth. 2 m f Blobber, the blubber-like substance thrown up by the sea. 3 The spume in the mouth of infants or animals at birth. See phrase under तोंडचा जार वाळणें

Aryabhushan School Dictionary

  m  A paramour.
  m f  Blubber-like substance thrown up by the sea. The spume in the mouth of infants or animals at birth.

मराठी (Marathi) WN

 noun  परस्त्रीशी संबंध ठेवणारा   Ex. राणीचा एक जार होता.
 noun  प्राचीन काळातील रूसचा राजा किंवा शासक   Ex. जारने १९१७ पर्यंत रूसवर राज्य केले.

ONTOLOGY:

व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm জাৰ

bd जार

ben জার

guj ઝાર

hin ज़ार

mal സാര്

pan ਜ਼ਾਰ

san जारः

urd ژار

   See : प्रेमी

महाराष्ट्र शब्दकोश

  पु. १ गलगल ; समुद्राच्या कांठाला सांचलेला पांढरा फेंस . २ प्रसूतीनंतर बाहेर पडलेली वार ; गर्भवेष्टन . तुका म्हणे भार ज्याचा जार त्यासी . - तुगा १३३४ . ३ नुकत्याच जन्म झालेल्या मुलाच्या तोंडांतून निघणारा फेंस , ओंठावरची कोमळ त्वचा [ सं . जरायु ] तोंडाचा जार वाळलेला नसणें - प्रौढ नसणें ; बालबुध्दि असणें . ओंठाच्या वरचाहि जार अजुनी नाहीं तुझ्या वाळला । - कुशलवाख्यान ४१ ( मराठी ५ वें पुस्तक , पृ . १६५ . ) जारज - वि . गर्भाशयापासून झालेला ; जरायुज ; पृथ्वीवरील जीवमात्राचा एक वर्ग ; अंडज , स्वेदज , उदभिज हे इतर वर्ग आहेत . परि आधीं तंव स्वेदज । जारज उदभिज मणिज । - ज्ञा १५ . १४८ . [ सं . जरायुज ]
  पु. १ परस्त्रीशीं संबंध करणारा ; उपपति ; धगंड . २ प्रियकर ; दोस्त ; यार ( स्त्रीचा ). ३ जारकर्म ; व्यभिचार . ज्यांस न कळतां घडला जार । तिहीं रासमंडळीं खेळला यादवेंद्र । - ह १८ . १० . [ सं . जार ]
 वि.  १ बेजार ; त्रस्त ; जेर . तरी तोफेचे गोळे राहीना नबाब झाला मग जार । - ऐपो २५९ . राधा मदनानें जार । जरी असता मोठा मनोहर । - पला २ . २ जखमी ; भाल्याच्या अणीनें इंग्रज ज्यार केले . । [ फा . झार ]
०कर्म  न. व्यभिचार ; बदफैलीपणा ; विवाहित पुरुषानें अगर स्त्रीनें अन्य स्त्रीशीं अगर पुरुषाशीं केलेला संग ; परशय्या ; परद्वार ; व्यभिचार . ( कायदा ) जिचा नवरा जिवंत असल्याचें माहीत आहे अशा स्त्रीशीं तिच्या नवर्‍याच्या संमतीवाचून केलेला संभोग .
०कर्मी वि.  जारकर्म करणारा ; व्यभिचारी बदफैली . जारज - वि . अनौरस ; जारकर्मापासून झालेली ( संतति ). जारिणी , जारीण - स्त्री . व्यभिचारिणी ; जारकर्मी स्त्री . की वरपंगी जेवीं जारीण । यावी भ्रतार सेवा करून । जारीवधू - स्त्री . जारकर्मी स्त्री . जारीवधू न्यायज - नेमहारी । - मुरामा बाल ८४ .

मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार

   ओठाचा-तोंडाचा जार वाळलेला नसणें
   प्रसूतीनंतर मातेचा गर्भ-जार जो अंगाला लागलेला असतो तो देखील गेलेला नसणें. म्‍हणजे इतके बालपण असणें. बालबुद्धि असणें
   अज्ञानदशा असणें
   बालवय असणें. ‘ओठाच्या वरचाहि जार अजुनी नाही तुझ्या वाळला।।’ -कुशलवाख्यान ४१.
   जार कर्मी मोजा मारी, तो-ती उत्‍पत्तीची आशा न धरी
   जो माणूस केवळ कामतृप्तीकरितां व्यभिचारादि कर्मे करतो त्‍याला संततीची पर्वा नसते. वेश्यांना कोठे संततति होते? Adultery desires no procreastion but pleasures.

A Sanskrit English Dictionary

जार  mfn.  1. mfn. (√ जॄ) becoming old, [RV. x, 106, 7]
जार  m.  m. (= जरयितृ, ‘a consumer’ [Nir. v, x]; [Pāṇ. 3-3, 20], Vārtt. 4) a paramour, lover, [RV.] ( अग्नि is called ‘paramour of the dawn’; also ‘of the waters’, i, 46, 4; ‘of his parents’, x, 11, 6; &c.), [VS.]; [TBr. i]; [Lāṭy. i, 4, 4]
   a confidential friend, [RV. x, 7, 5, and 42, 2]
  f. a paramour of a married woman, [ŚBr. xiv]; [Lāṭy. i]; [Yājñ.] &c. ( ifc. f( आ)., [Rājat. vi, 321]; [Hit.])
जार  m.  2. m. ( fr. जर) patr. of वृश, [RAnukr.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

जारः [jārḥ]   [जीर्यत्यनेन जॄ करणे घञ्; जरयतीति जारः Nir.]
   A paramour, gallant, lover; रथकारः स्वकां भार्यां सजारां शिरसावहत् [Pt.4.54.]
   A confidential friend.
-री  N. N. of Durgā. -Comp.
-जः, -जन्मन्, -जातः   a bastard; न जारजातस्य ललाटशृङ्गम् Udb.
-भरा   an adulteress.

Shabda-Sagara

जार  m.  ( -रः) A paramour, a gallant.
  f.  ( -री) A drug, a medicament.
    E. जॄ to grow infirm, करणे घञ् affix of agency, fem. ङीष्; weakening the affection of wives to their husbands, or diminishing the force of disease. जीर्य्यति अनेन .

ROOTS:

जॄ करणे घञ् ङीष्; जीर्य्यति अनेन .