Dictionaries | References

माय मरो पण आस न मरो

   
Script: Devanagari

माय मरो पण आस न मरो

   मनुष्याची आशा सुटणें. मनुष्यानें निराश होणें हें मातृवियोगाहूनहि वाईट आहे. आशा गेली कीं जिवितांत काय उरलें ? -गांगा २६१.

Related Words

माय मरो पण आस न मरो   माय मरो पण मावशी न मरो   माय   गरज सरो, वैद्य मरो   माय मरो पण पत उरो   लाख मरोत पण लाखाचा पालनकर्ता न मरो   लाख मरोत पण लाखाचा पोशिंदा न मरो   काम सरो, वैद मरो   आस   नवरा मरो कीं नवरी मरो, उपाध्याला दक्षिणेशीं काम   नवरा मरो कीं नवरी मरो, उपाध्याला दक्षिणेशीं कारण   नवरा मरो कीं नवरी मरो, उपाध्याला दक्षिणेशीं प्रयोजन   लाख मरोत पण लाखांचा पिशिंदा न मरो   बाईल मरो पण बैल जगो   माय मरो आणि मावशी उरो   अकर्म्याची आई मरो, सकर्म्याची सासू मरो      नवरा मरो कीं नवरी मरो, उपाध्याला दक्षिणेशीं (चें) कारण   न न   ن(न)   पण   आस टूटना   पण पंचू न देणें   मरो पुरेसें करणें   माय विणें   आई नसो, पण मावशी असो   नवरा मरो की नवरी मरो, उपाध्यास दक्षिणेचे कारण   आस पड़ोस   आस पास   काम न आना   आस जागप   stakes   माय गायनाय   जब माय   बज्रा माय   छपन्न वखारी भारी कुंची, हातीं न दिसे पण नजर उंची   बोलावलं तर खरं पण न आलं तर बरं   राजा मरो कीं राणी सती जावो! आपणास त्याचें काय?   आवडेत ते खाय, पण चोरून न जाय   stake   झाड जावो पण हाड न जावो   गांठचे द्यावें पण जामीन न व्हावें   कान द्यावा पण कानु न द्यावा   copper   जिव्हा कटो पण वचन (न) तुटो   श्र्वास तो आस   पदरचें द्यावें पण जामीन न व्हावें   न भोगलेला   उपवासी निजावें, पण कर्जभरी न व्हावें (कर्जभरीत न उठावें)   आस लगाए बैठना   माय हानायनि मुज्रा   चमडी फाटे, वस्‍त्र न फाटे, चमडी फाटेल पण वस्‍त्र फाटणार नाहीं   उम्मीद जगना   समर्थाची सांठवण पण दुर्बळाची नागवण   उत्तम ते मत द्यावे, पण पुढाईत न व्हावें   अजाणतें असावें पण वाईट नसावें   महागाईची पाहावी गांड पण सस्ताईचें न पहावें तोंड   गुण गेला पण वाण राहिला   न लागो पुत्राचा हात, पण लागो डोंबाची लाथ   bet   धुरा   पण भोगणें   बाल बाँका नहीं करना   नाक न दी जाना   अंगीं नान कळा पण वेष बावळा   कृपण चमडी देईल पण दमडी देणार नाहीं   कामी न येणे   पाणी मागूम न देणें   बोलत्याचें कालें खपतें पण न बोलत्याचें आलें खपत नाहीं   बोलत्याचे कुळीथ विकतात पण न बोलत्याचे गहूं विकत नाहींत   जैसी चोराची माय। प्रकट रडो न ल्‍हाय।   माय व्याली पुत्राला, सुख न तियेला   ढुंगण फाटे पण ढबला नहीं फाटे   दगा न कोणाचा सगा   अंगाचा मळ न देणें   तोंडीं तीळ न भिजणें   पाप मागितल्यानें न देणे   मूर्त जाईल पण कीर्ति जात नाहीं   मूर्ति जाईल पण कीर्ति जात नाहीं   फत्तरपर पाणी पडे, भीजे पण भीने नही, मूरखसे गीयान् कहे, बुझे पण रीझे नहीं   अक्ष   न देवाय न धर्माय   न भूतो न भविष्यति   किल्ली   धुरी   न पुत्रो न पुत्री   തിന   वर्जरी   मोव आस थै खणटा   पडतील चित्रा स्वाती, तर पिकतील माणिक मोती, पण कापूस न मिळे वाती   टाळेस टिपरूं लागूं न देणें   लटका पण नेटका   कळतें पण वळत नाहीं   न पडती चित्रा, तर भात न मिळे पितरा   लोह परिसाची न साहे उपमा   पायावर पाय, हवालदाराची माय   माय मावशी नाहीं   माय मावशी पहात नाहीं   बुभुक्षितः किं न करोति पापं ।   पढला पण कढला नाहीं   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP