मराठी मुख्य सूची|मराठी पुस्तके|सार्थ लघुवाक्यवृत्ती| ओव्या २७५१ ते २८०० सार्थ लघुवाक्यवृत्ती ओव्या १ ते ५० ओव्या ५१ ते १०० ओव्या १०१ ते १५० ओव्या १५१ ते २०० ओव्या २०१ ते २५० ओव्या २५१ ते ३०० ओव्या ३०१ ते ३५० ओव्या ३५१ ते ४०० ओव्या ४०१ ते ४५० ओव्या ४५१ ते ५०० ओव्या ५०१ ते ५५० ओव्या ५५१ ते ६०० ओव्या ६०१ ते ६५० ओव्या ६५१ ते ७०० ओव्या ७०१ ते ७५० ओव्या ७५१ ते ८०० ओव्या ८०१ ते ८५० ओव्या ८५१ ते ९०० ओव्या ९०१ ते ९५० ओव्या ९५१ ते १००० ओव्या १००१ ते १०५० ओव्या १०५१ ते ११०० ओव्या ११०१ ते ११५१ ओव्या ११५१ ते १२०० ओव्या १२०१ ते १२५० ओव्या १२५१ ते १३०० ओव्या १३०१ ते १३५० ओव्या १३५१ ते १४०० ओव्या १४०१ ते १४५० ओव्या १४५१ ते १५०० ओव्या १५०१ ते १५५० ओव्या १५५१ ते १६०० ओव्या १६०१ ते १६५० ओव्या १६५१ ते १७०० ओव्या १७०१ ते १७५० ओव्या १७५१ ते १८०० ओव्या १८०१ ते १८५० ओव्या १८५१ ते १९०० ओव्या १९०१ ते १९५० ओव्या १९५१ ते २००० ओव्या २००१ ते २०५० ओव्या २०५१ ते २१०० ओव्या २१०१ ते २१५० ओव्या २१५१ ते २२०० ओव्या २२०१ ते २२५० ओव्या २२५१ ते २३०० ओव्या २३०१ ते २३५० ओव्या २३५१ ते २४०० ओव्या २४०१ ते २४५० ओव्या २४५१ ते २५०० ओव्या २५०१ ते २५५० ओव्या २५५१ ते २६०० ओव्या २६०१ ते २६५० ओव्या २६५१ ते २७०० ओव्या २७०१ ते २७५० ओव्या २७५१ ते २८०० ओव्या २८०१ ते २८५० ओव्या २८५१ ते २८७५ सार्थ लघुवाक्यवृत्ती - ओव्या २७५१ ते २८०० श्रीमच्छंकराचार्यकृत सार्थ - लघुवाक्यवृत्ती ग्रंथावर हंसराजस्वामींनी ओवीबद्ध टीकेसह, अतिशय सुंदर निरूपण केले आहे. Tags : laghuvakyavruttishankaracharyaलघुवाक्यवृत्तीशंकराचार्य ओव्या २७५१ ते २८०० Translation - भाषांतर येर हे बुद्ध्य़ादिक वृत्ति । इंद्रियद्वारा विषय घेती । अथवा निर्विकल्प जे स्फूर्ती । परप्रकाशकत्वें ॥५१॥ऐशिया वृत्तिविरहित । जें का चिद्रूप असें व्याप्त ।तें अनुभवा ये टळटळित । साक्षी रूप जाणतां ॥५२॥परी जीवाचेंही जाणतेपण । प्रतिबिंबित मिथ्या असून ।शुद्ध ज्ञानामाजी असे मिळून । तें निवडितां न ये ॥५३॥एवं चिद्रूपाचें कळणें ऐसें । अनुभविलें तें निवेदिलेंसें । आतां आनंदरूपही कळलें जैसें । तैसें निवेदूं ॥५४॥देह प्राण इंद्रिय मन । अथवा द्वेषादि सर्व जन ।आत्मा आवडता यां सर्वांहून । प्रतीति असे ॥५५॥येरांची आवडी क्षण क्षण । उठे विटत असे म्हणून ।हे प्रियचि न होती संपूर्ण । खरा आवडता आत्मा ॥५६॥सुषुप्तिमाजी तो सर्वांचा लय । होतां सुखदुःखाचा क्षय ।येक सुखरूपचि अद्वय । असे निजात्मा ॥५७॥उगेपणींही सामान्य वृत्तीसी । सुखाकरिता वाटे कांहीशी ।परी सर्वां विलक्षण सुखैकराशी । अनुभवा न ये ॥५८॥एवं सच्चिदानंद आत्मा पूर्ण । यथामति होय जो वेदन ।तो श्रीगुरुचरणीं केला निवेदन । आणीक विनंती येक हे सर्व असज्जड दुःखात्मक ।बत्तीस तत्त्वें सर्व मायीक । उत्पन्नचि नसतां कांहीं येक ।मावळती तरी काय ॥६०॥रज्जूवरी सर्प नसतां । दवडावा वधावा केउता ।तैसा लयचि व्हावा समस्तां । इच्छी कवण ॥६१॥जेवीं असती तेवीं पूर्व रीतीं । असेनात कां सहजगती ।अथवा स्वस्वव्यापारीं प्रवर्तती । तरीही संशय असेना ॥६२॥परी आपुलें असंगत्व पूर्ण । क्षणांक्षणां त्यांचें विस्मरण ।या मिथ्यासीच होतसे मीपण । आपण ते नसतांही ॥६३॥जेधवां मीपण देहादिकाचें । तेधवां विस्मरण असंगाचें ।जेधवा विस्मरण आत्मयाचें । तेंव्हा मी म्हणे देहा ॥६४॥एवं मीपणा जो देहादिकांचा । तेव्हांचि घात पूर्णत्वाचा ।हा विक्षेप निपटून जाईल साचा । ऐसें केलें पाहिजे ऐशी प्रार्थना करूनि रविदत्त ।साष्टांग नमून प्रदक्षणा करित ।हे जाणोनि आचार्यें त्वरिता उचलोनी आलंगिला बापा तुला सर्व आशय ।कळला कोणकोणता तो संशय । आणि बाणला जो जो प्रत्यय ।तोही विदित झाला ॥जे जे तुला संशय असती । ते ते अनुक्रमें फेडूं भ्रांति ।आणि तुजला तुझी स्वात्मप्रताति । यथार्थ बाणवूं ॥६८॥आतां निरूपणीं चित्त द्यावें । आणि सांगू तैसें अभ्यासावें ।तरी तुझें तुजसी बाणवावें । निःसंशय समाधान ॥६९॥प्रथम तुजला आत्मा जीव । येकचि वाटला उभय स्वभाव ।स्फूर्ति जीवाची आणि स्वयमेव । चिद्रूपता येकवटली ते आधीं देऊं निवडून ।सत्य मिथ्या ह भिन्न भिन्न । पुढें आणीकही तुझे प्रश्र्न । साकल्य निरोपूं ॥७१॥आतां सावधान सावधान । बहु तत्पर ऐके निरूपण । ऐसें ऐकतां रविदत्त आपण बद्धांजलि बैसला ॥७२॥येथें रविदत्ताचिये पांतीं । सावध असावें श्रवणार्थी श्रोतीं ।आचार्य ओळले कृपामूर्ति । भाग्यार्थ मुमुक्षूच्या ॥७३॥मुक्तासुमत्तुत्रवद्विद्विविकल्पोषुचितिस्तथा ॥९॥मुक्ताभिरावृतंसूत्रंमूक्तयोर्मध्यईक्षते ॥तथावृत्तिविकल्पौश्चित्स्पष्टामध्यविकल्पयोः ॥१०॥जैशी मुक्ताफळांची माला । माजीं तंतु असे गोविला । तैसा बुद्धिविकल्पामध्यें संचला । सामान्य चित्प्रकाश ॥७४॥मुक्तें सूत्र जेवीं आच्छादत । तेवीं चिद्रूप विकल्पीं गुप्त ।मोतीं सारितां सूत्र दिसत । तेवीं विकल्पामध्यें चिद्रूप मोतीं एक उपलक्षण । परी मणिजात संपूर्ण । अंतरी सूत्र ते अविच्छिन्न । येकचि असे ॥७६॥परी येकेक मणि ठेलून बैसतां । माजील सूत्र न दिसे वरुतां ।तोचि मणि मागें पुढें सारितां । मध्य संधीसी तंतु दिसे ॥७७॥तैसा ब्रह्म आत्मा सर्वों व्यापक । अनंत अपरिमित एक ।सूत्रा ऐसा दृष्टांत कौतुक । दिधला असे ॥७८॥मणी बहु अनेकापरी । परी सूत्र एकचि निर्धारी । ब्रह्मात्मा सर्व तत्त्वांमाझारीं । एकचि अनुस्युत ॥७९॥ब्रह्मात्मा तो पहिलाचि संचला । आकाशवत् व्यापक कोंदला ।बुद्धि वृत्तीपासून उठती । इंद्रियद्वारा विषयीं आदळती । तेथून येथवरि चंचळ गति । परी समाप्ति तत्क्षणीं ॥८०॥इकडे तो समाप्ति तत्क्षणीं जाहली । परी दुसरी कल्पना ठेपून आली । ते आदळून जरी मावळली । तरी तिसरी सिद्ध ॥८१॥ऐसे विकल्प बुद्धीवृत्तीचे । येका संलग्न येक उठती म्हणोनि मणि जैसे ठेपिले माळेचे । तैसे विकल्पासी विकल्प परी मणि असे एकदेशी ।विकल्प बुद्धीपासून उठतां वेगेशी । विषयांत आदळतां जाऊन त्यासी समानता न घडे परंतु मणि जैसे बहुत असोनि । येकमेकां राहिले ठेपोनी । तैसें विकल्प येकमेकां लागोनी । संधीविण मिळाले म्हणोनि मुक्तें दृष्टांतासी । दिधलीं असतीं चमत्कारासी । परी तो तंतु आणि मणी यासी । साहित्य कैचें ॥८५॥तंतु आंतचि राहिला । आत्मा तो अंतर्बाह्य संचला । परी एक म्हणून दृष्टांत दिधला । येरव्हीं साम्य कैचें ॥८६॥मणीही तैसेच साकार । संकल्प तो आकारेंवीण उद्गार ।परी दृष्टांत दिधला येकत्र । मिनले मणिया ऐसे ॥८७॥आणिकहि येक असे कारण । सूत्रातें मणि करिती आच्छादन ।तैसें विकल्पाचें जाळें मिळून । चिद्रूप आच्छादिलें यास्तव दृष्टांतासी दिधलें । म्हणून साम्य न पाहिजे कल्पिलें । चिद्रूप सूत्रा ऐसें नाहीं वळलें ।कीं मुक्ता ऐसे विकल्प असती ॥८९॥कोणी मानील शंकाकार । कीं साम्य दृष्टांत काय नसती येर ।परी दृष्टांताच्चा चमत्कार । असे तो बोलूं ॥२७९०॥मुक्तमाळा असे स्वाधीन । मणि सारितां ये स्वकरेंकडून ।तंतु दिसतसे संधी मधून । स्पष्ट अपरोक्ष ॥९१॥तैसे विकल्प रोधितां यती । तेव्हां स्पष्ट चिद्रूप ये प्रतीति ।येर दृष्टांत बहु असती । परी पराधीन ॥९२॥तेही साम्य जे दृष्टांत । बोलिजेती सावचित्त । आणि ते पराधीनही असत तेंही कळेल ॥९३॥आकाश एक परिपूर्ण सघन । तैसा आत्मा चिद्रूप आपण ।तया आकाशा बहु मेघ मिळून । आच्छादिती पाणी ॥९५॥पाणी अथवा गगनासी । सर्व साम्यता घडे आत्मयासी ।व्यापकत्व आणि निराकारासी । साहित्य पडे ॥९६॥परी एका पराधीनत्वामुळें । दृष्टांतासी नाहीं योजिलें ।कीं मेघ अथवा तरंग जाळें । स्वतां सारितां न येती ॥९७॥विकल्प रोधन पाहूं येती । मध्यें चिद्रूप येतसे प्रतीती ।मणि जैसें करें चाळिती । जेव्हां टळटळीत सूत्र ॥९८॥इतुकिया हेतू मुक्ताफळांचा । दृष्टांत दिधला असे साचा ।कीं साधकें अभ्यास विकल्पाचा । रोध करोनी पहावें ॥९९॥सर्व साम्य जरी पहाणें । तरी आकाशाचा दृष्टांत घेणें ।विकल्पाचा जरी रोध करणें । तरी स्वीकार मुक्तांचा ॥२८००॥ N/A References : N/A Last Updated : October 20, 2010 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP