Dictionaries | References उ उपकार केला, वायां गेला Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 उपकार केला, वायां गेला मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | आपण दुसर्यावर उपकार केला तर त्याची त्याला आठवण राहीलच असे नाही. बहुधां आपण ज्यावर उपकार करतो तो ते फेडतोच असे नाही. म्हणून उपकाराबद्दल प्रत्युपकाराची अपेक्षा करू नये. Related Words उपकार केला, वायां गेला उपकार केला आणि वार्यानें गेला उपकार बैल गेला न् झोपा केला चाव केला, डोळा गेला केला गेला अपकार उपकार करणें अपकारीं उपकार करणें तळ्याच्या कांठीं गळ टाकला, उद्योगाविण वायां गेला अपराध कबूल केला म्हणून अर्धा दोष गेला आपल्यावर उपकार, जाहल्या स्मरावा वारंवार तुका म्हणे वादें। वायां गेलीं ब्रह्मवृंदें॥ उपकार मागले, ठेवी मनीं चांगले धान्याप्रमाणें उपकार, पेरण्यानें वाढती फार उपकार ठेवणें उपकार करून उपकार बाळगणें उपकार स्मरणें उपकार मानणें बैल गेला, झांपा केला बैल गेला, झोपा केला पाद गेला, बोचा आवळला उपकार करणें, त्याची बढाई न सांगणें अमाल काया, जाईल वायां उपकार उधार राहतो, पण अपकार जमेंत पडतो चम्पा केला चंपा केला जंगली केला संसार वायां गेला, जेणें टाकिलें पोराबाळाला घोडा चोराने नेला, मग तबेला बंद केला उपकार न विसरणें अपकार विसरावे उपकार स्मरावे सखाहि गेला न् टकाहि गेला चोर गेला यात्रेला, वर्षाचा सांठा पुरा केला वश केला असो चंदनापरि झिजावें, उपकार लोकीं करावे बापचा बाप गेला, बोंबलतांना हात गेला बापापरी बाप गेला, बोंबलतांना हातही गेला बापापरी बाप गेला बोंबलतापरी ओठ गेला बापापरी बाप गेला बोंबलतापरी हात गेला बापापरी बाप गेला, शंख वाजवितां हात गेला रक्तकदली खिळ्यासाठीं नाल गेला, नालासाठी घोडा गेला, घोड्यासाठी स्वार गेला, एवढा अनर्थ खिळ्याने केला आज्ञा पालन बरी, उपकार वाटती भारी दुसरा उपकार करी ते स्मर, आपले विसर वारा आला पाऊस गेला पोटशूळ गेला, कपाळशूळ उठला अल्प देणगी देणें, तेवढा उपकार घेणें कंगालाच्या घरीं कंगाल गेला मढयास शृंगार नाहीं, रयतेला उपकार नाहीं जिवंत असतां उपकार करी, आठवती गत झाल्यावरी आईबापांनी केला पोर, गांवकर्यांनी केला कुडव कातबोळाला गेला आणि बारशाला आला आगरांत गेला आणि पांगारा आणला शृंगार केला तातडी, निघाली अंगाची कातडी आभार गुण गेला पण वाण राहिला नवरा केला सुखाला, पण पैसा नाहीं कुकला धन्यवाद उपास केला (आणि) दोन रुपये फराळाला केला निश्र्चय मानसीं, चिंता पडे देवासी अपराध केला शिष्यानें आणि गुरुला आलें धरणें हंसे मुक्ता नेली, मग केला कलाकलाट काकांनीं । उपकार करावा हा धर्म, कोणाचा न घ्यावा तो उत्तम कदली उपकार विसरतो, पण अपकार स्मरतो उपकार फेडतां वाटतो जड, त्याची हळू हळू करावी फेड न मागतां कृपा करतो, त्याचा उपकार मोठा होतो समुद्रांत गेला लुका, तों समुद्र झाला सुका स्वर्गी गेला कपाळकरंटा, त्याला तेथून मिळाला फांटा आयावचे गेला खेळूक, रांडेचे बाबडे गेलां जल्मजुगाकू नाकालागी कापूस धरला, हाबको केदनाचि उडून गेला नवरा गेला गांवाला आणि बाईल गेली ख्यालीखुशालीला रंग झाला काळा, अझून नाहीं गेला वाळा भर्ता गेला गांवाला अलंकार टांगले खुंटीला सोंग ना शास्तर, हागायले गेला मास्तर उपकार करपी उपकार कर्ता उपकार कर्त्ता कोंकणांतून देशावर गेला तरी पळसाला पानें तीनच पळ गेला कोकणांत, तीन पानें चुकेनात पळ गेला कोकणां, तीन पानें चुकेना पळस कोठेंहि गेला तरी त्यास पानें तीनच उंदीर मस्कतास गेला पण सावकार नाही झाला मनुष्यानें यत्न केला तर तोच त्याला फलदुप झाला कृतीनंतर उपदेश वायां आहे जमाखर्ची न पडे ताळा, पंती कागद केला काळा अंगार्याला गेला, पांगारा घेऊन आला तंटा मिटवायाला गेला, आणि गव्हाची कणीक करून आला आला गेला गेला बाजार उपकारानें उपकार फेडावा भार, ना उपकार काडीआड गेला, तो पर्वताआड गेला कथेंतुनहि गेला आणि झोपेतूनहि गेला थालिर बिफां दबथायजानाय قوبوٗوَس منٛز کیٛلہٕ کُل Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP