बालक्रीडा - अभंग ११ ते १५

११.
अडखळूनि पडसी घालूं नको जोडा । धांवत दुडदुडां
येईं आतां ॥१॥ बैसावयासाठीं घेऊं नको घोडा । धांवत दुडदुडां
येईं आतां ॥२॥ भोजना बैसलासी येथें घेईं विडा । धांवत दुडदुडां
येईं आतां ॥३॥ बाहुबळें काढिला देवांचा जो खोडा । धांवत दुडदुडां
येईं आतां ॥४॥ कृपाळु बहुत लक्ष्मीचा जोडा । त्याला बाहतसे वेडा नामदेव ॥५॥


१२.
येरे देवा तुला देईन मी पेडा । वेगीं बाहे वेडा नामदेव ॥१॥
ज्याचे पायीं असे बिरुदाचा तोडा । त्याला बाहे वेडा नामदेव ॥२॥
जनीं पुसे सुखी रखुमाईचा जोडा । त्याला बाहे वेडा नामदेव ॥३॥
यावयासी येथें आळस तुह्मी सोडा । घेईन इडा-पिडा नामा म्हणे ॥४॥

१३.
युगा ऐसें पळ तुजविण जाय । पाहातोसी काय अंत माझा ॥१॥
कोमळ ह्लदय तुझें पंढरीच्या राया । कठिण सखया कैसें झालें ॥२॥
विचारिलें चित्तीं दुर्लभ हरिहरा । जाऊं कैसा घरा रंका-चीया ॥३॥
अंगिकारावरी अव्हेराची मात । नव्हे हें उचित देव-राया ॥४॥
मागें जे कां आळी केली वासुदेवा । उदारा केशवा पुर-विला ॥५॥
नुपेक्षिसी आतां भरंवसा चित्तास । आशेची निरास झाली दिसे ॥६॥
वांचोनियां दु:ख भोगावें म्यां आताम । प्राणासी मुक्तता हेंचि भलें ॥७॥
वर्णितां नामा झाला समाधिस्थ । जहालें विदित पांडुरंगा ॥८॥

१४.
त्वरें धांवोनियां आलासे गोविंद । सावध सावध नाम-देवा ॥१॥
रुसलासे नामा देवासी न बोले । करें कुर्वाळिलें वदन तेव्हां ॥२॥
समजावूनि देवें धरिला पोटीसीं । बोलें मजपाशीं नामदेवा ॥३॥
नामा ह्मणे देवा उशीर कां केला । किंवा माझा आला तुला राग ॥४॥

१५.
वेळोवेळां तुला बाहे वेडा भक्त । राहोनि निवांत क्षण एक ॥१॥
मागें बहुतांनीं केले रे प्रबंध । तुझे पाहूनि छंद वेडाचलों ॥२॥
माथां ठेऊनि हात बोले विश्वाचा जो बाप । वर्णिरे प्रताप नामदेव ॥३॥