मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|अभंग संग्रह आणि पदे|संत नामदेवांचे अभंग|श्रीकृष्णमाहात्म्य| अभंग ८६ ते ९० श्रीकृष्णमाहात्म्य अभंग १ ते ५ अभंग ६ ते १० अभंग ११ ते १५ अभंग १६ ते २० अभंग २१ ते २५ अभंग २६ ते ३० अभंग ३१ ते ३५ अभंग ३६ ते ४० अभंग ४१ ते ४५ अभंग ४६ ते ५० अभंग ५१ ते ५५ अभंग ५६ ते ६० अभंग ६१ ते ६५ अभंग ६६ ते ७० अभंग ७१ ते ७५ अभंग ७६ ते ८० अभंग ८१ ते ८५ अभंग ८६ ते ९० अभंग ९१ ते ९५ अभंग ९६ ते १०० अभंग १०१ ते १०५ अभंग १०६ ते ११० अभंग १११ ते ११५ अभंग ११६ ते १२० अभंग १२१ ते १२५ अभंग १२६ ते १३० अभंग १३१ ते १३५ अभंग १३६ ते १४० अभंग १४१ ते १४५ अभंग १४६ ते १५० अभंग १५१ ते १५५ अभंग १५६ ते १६० अभंग १६१ ते १६५ अभंग १६६ ते १७० अभंग १७१ ते १७५ अभंग १७६ ते १८० अभंग १८१ ते १८३ बालक्रीडा - अभंग ८६ ते ९० संत नामदेवांनी भक्ति-गीते आणि अभंगांची रचना करून समस्त जनता-जनार्दनाला समता आणि प्रभु-भक्तिची शिकवण दिली. Tags : abhangnamdevpandurangvitthalअभंगनामदेवपांडुरंगविठ्ठल अभंग ८६ ते ९० Translation - भाषांतर ८६.धन्य त्या गोपिका धन्य त्यांच्या गया । धन्य मही माया ब्रह्मा ह्मणे ॥१॥विश्वात्मा जो हरी क्रीडे या वनांत । तृणादि समस्त धन्य धन्य ॥२॥धन्य गोवर्धन धन्य वृंदावन । वृक्षादि पाषाण धन्य धन्य ॥३॥धन्य हें गोकूळ धन्य हे गोपाळ । व्रजवासी सकाळ धन्य धन्य ॥४॥धन्य ही यथोदा स्तन दे मुकुंदा । धन्य तूंची नंदा त्रैलोक्यांत ॥५॥ब्रह्मसनातन वेदासी नकळे । तें गडयां-सवें खेळे अरण्यांत ॥६॥विश्वाचा जो बाप नंद त्याचा पिता । यथोदेसी माता म्हणतसे ॥७॥सद्नदित कंठ नेत्रीं जळ वाहे । नामा ह्मणे काय मागतसे ॥८॥८७.इतुकें मागतसें तुज । वनीं जन्म देईं मज ॥१॥सुखें करूनी राहीन । तुझे पाहीन चरण ॥२॥बहुत शीणलों । आतां तुजपाशीं आलों ॥३॥न करीं अव्हेर । दास तुझा मी किंकर ॥४॥ब्रह्मा येतो काकुळती । नामा म्हणे देवाप्रती ॥५॥८८.काय देशील यांजला । ब्रह्मा म्हणे न कळे मला ॥१॥म्हणसी देईन मी मुक्ति । तरी ऐक रमापति ॥२॥मारायासी आले । त्यांसी स्वरूपीं मिळविलें ॥३॥येथोनियां नवजासी । मज कळलें मानसीं ॥४॥आणोनियां देत । गायी गोपाळ समस्त ॥५॥घाली पोटामध्यें डोई । क्षमा करीं माझे आई ॥६॥आज्ञा घेवोनियां येला । नामा म्हणे स्वस्थ झाला ॥७॥८९.आनंदें खेळत । राम नडी कृष्णनाथ ॥१॥गडी ह्म-णती रामा । ताडफळें देई आत्मां ॥२॥सकळ मिळोनि । आले धेनूकांचे वनीं ॥३॥वृक्ष खालवोनी । फळें पाडिलीं मेदिनीं ॥४॥येत धांवोनी असुर । करी तयाचा संहार ॥५॥भक्तांचा अंकित । नामा ह्मणे कृष्णनाथ ॥६॥९०.कालिंदीचे डोहीं काळियाची वस्ती । ऐक परीक्षिती चरित्र हें ॥१॥पक्षीश्वापदांनीं सोडियेलें स्थळा । निघताती ज्वाळा तया डोहीं ॥२॥विषाचियायोगे झाडें जळताती । जीवन न घेती कोणी त्याचें ॥३॥वैकुंठनायक तया वनीं आला । गोपाळांचा मेळ बरोबरी ॥४॥हुहुतु हमामा लपंडाई खेळती । देवासी ह्मणती लपें आतां ॥५॥तृषाक्रांत गाई झाले ते गोपाळ । पिती तेव्हां जळ कालीयाचें ॥६॥लहानालीं मुलें नाहीं तया ज्ञान । झाले गतप्राण सकळांचे ॥७॥नामा ह्मणे तेव्हां कृपादृष्टी पाहात । उठवी समस्त गायी गडी ॥८॥ N/A References : N/A Last Updated : December 22, 2014 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP