‘ पतीतपावनराम ’ श्लोकाष्टक

परात्पर श्रीपति रामभूप ॥ पदीं रमे त्या सुख दे अमूप ॥ परावर व्यापक चित्स्वरूप ॥ परेश भक्तांस्तव जो सरूप ॥१॥
तीरें वधी शोधुनियां अराती ॥ तीव्रें गुणें, सज्जनपक्षपाती ॥ तीनीं गुणीं लिप्त न यत्प्रभा - ती ॥ तीर्थास्पदें यद्गुण साधु गाती ॥२॥
तद्रूप ये नाम जरी मुखांत ॥ तल्लीन होतो जिव यत्सुखांत ॥ तरावया यत्न असा भवांत ॥ तथापि जाती जन रारवांत ॥३॥
पावे स्मरूं त्या जरि मायबापा ॥ पाहे प्रयत्नें हरुनी त्रितापा ॥ पाळी कृपें ओढुनि आत्मचापा ॥ पापां न ठेवी भजुं त्या रमापा ॥४॥
वरिष्ट जो एकचि राम देव ॥ वरीन मी त्या हृदयीं सदैव ॥ वदेन तन्नाम अवश्यमेव ॥ वसेन देऊनि तयासि खेंव ॥५॥
न रत्न रामा सदयासमान ॥ नरां - सुरांमाजि जगन्निधान ॥ नभापरी रूप न होय मान ॥ नमूनि ज्या देति समस्त मान ॥६॥
रात्रिंचरां देउनि तीव्र मारा ॥ राजेश्वरें आणियली स्वदारा । राज्यासनीं बैसुनि कारभारा ॥ राष्ट्रीय जो चालवि भक्तथारा ॥७॥
मनीं मुखीं ज्या प्रिय आत्मनाम ॥ मवाळ त्यांच्यावरि पूर्णकाम ॥ मरामती वाढवि सौख्यधाम ॥ मदोत्धतांचा करुनी विराम ॥८॥

पतीतपावना रामा श्लोकाष्टक तुझें तुवां ॥ विष्णु कृष्ण जगन्नाथा रचिलें स्फूर्तिनें तुझ्या ॥१॥ ( अनुष्ठुभ् ).